бу́дучи деепр. бу́дучы, бы́ўшы; (в качестве кого, чего — обычно) як (хто, што), калі́ быў (кім, чым);
бу́дучи студе́нтом як быў студэ́нт, калі быў студэ́нтам, бы́ўшы студэ́нтам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прореза́ть несов., в разн. знач. прараза́ць, прарэ́зваць;
прореза́ть отве́рстия в чём-л. прараза́ць (прарэ́зваць) дзі́ркі ў чым-не́будзь;
мо́лния прореза́ла не́бо мала́нка (бліскаві́ца) прараза́ла (прарэ́звала) не́ба;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
позади́I предлог с род. зза́ду (каго, чаго); (за) за, па-за (кім, чым);
позади́ всех зза́ду ўсіх;
позади́ горы́ зза́ду гары́ (за, па-за гаро́й).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уго́дничать несов., разг. удыга́ць (перад кім, перад чым); (угождать) дагаджа́ць, гадзі́ць, нараві́ць (каму, чаму); (подольщаться) падла́шчвацца (да каго, да чаго); (подлизываться) падлі́звацца (да каго, да чаго);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
mad [mæd] adj.
1. шалёны, звар’яце́лы;
(do smth.) like mad (займа́цца чым-н.) апанта́на
2. infml ве́льмі зло́сны;
be mad at/with smb. злава́цца на каго́-н;
drive smb. mad infml даво́дзіць каго́-н. да шале́нства;
go mad вар’яце́ць;
be mad about/on smb./smth. мо́цна захапля́цца кім-н./чым-н.
♦
be as mad as a hatter infml паво́дзіць сябе́ ве́льмі дзі́ўна або́ па-дурно́му; звар’яце́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ко́нчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.
1. што, а таксама з чым і з інф. Давесці выкананне чаго‑н. да канца; завяршыць. Кончыць жніво. Кончыць з рамонтам. Кончыць пісаць. □ Хлопцы кончылі сваю работу і пайшлі дамоў. Колас. // што. Поўнасцю расходаваць. Кончыць усё мяса.
2. што, чым. Зрабіць што‑н. у заключэнне, закончыць чым‑н. Кончыць выступленне заклікамі. // Закончыць сваю дзейнасць, жыццё пэўным чынам; зрабіць што‑н. у канцы жыцця. Яшчэ так не было на свеце, Каб іуда кончыў, як чалавек, жыццё. Танк.
3. што. Закончыць навучанне дзе‑н. Кончыць універсітэт.
4. што, а таксама з чым і з інф. Спыніць што‑н.; палажыць канец чаму‑н. Кончыць гулянкі. Кончыць з прагуламі. Кончыць бяздзейнічаць.
5. каго. Разм. Звесці са свету; загубіць.
•••
Дрэнна (кепска) кончыць — пра ганебны канец чыйго‑н. жыцця або дзейнасці.
Кончыць жыццё — памерці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перасы́паць, ‑плю, ‑плеш, ‑пле; зак., што.
1. Сыплючы, перамясціць, высылаць у другое месца, другую тару. Ігнат Андрэевіч зачэрпнуў жменю зярнят, перасыпаў з далоні на далон[ь], узяў адно зерне на зубы. Шамякін.
2. і чаго. Насыпаць больш, чым трэба; перадаць. Перасыпаць цукру ў чай.
3. чым. Насы́паць чаго‑н. паміж чым‑н.; абсыпаць, насыпаць. Перасыпаць адзенне нафталінам.
4. перан.; чым. Перапоўніць (мову) якімі‑н. заўвагамі, спецыфічнымі зваротамі, словамі і пад. Перасыпаць апавяданне дыялектызмамі.
5. Разабраць і сабраць нанава што‑н., замяніўшы пашкоджаныя часткі; абнавіць. А ўрэшце яно і не так важна, каму належала хата, тым болей, што дзед Талаш перасыпаў яе і можа па справядлівасці лічыцца яе гаспадаром. Колас. Кола трэба перасыпаць, шасцярню зрабіць зусім новую. Чорны.
перасыпа́ць 1, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.
Незак. да перасыпаць.
перасыпа́ць 2, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.
Незак. да пераспаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інша...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) іншы, напр.: іншабыццё, іншадумства;
2) з чым-н. іншым, напр.: іншамоўны, іншаформенны;
3) які мае адносіны да чаго-н. іншага, напр.: іншагародні, іншанацыянальны, іншапланецянін;
4) па-іншаму, напр.: іншасказальны, іншасказанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
падабе́нства, -а, н.
1. Што-н. падобнае на што-н., з чым-н., наяўнасць агульных ці падобных рыс.
П. характараў.
2. Падобнасць, блізкасць, абумоўленая агульнасцю паходжання.
П. моў.
3. У геаметрыі: тоеснасць формы пры адрозненні велічыні.
П. двух трохвугольнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каго-што.
1. Абменьваць адну рэч на другую.
2. Зменьваць адно чым-н. іншым аднародным.
М. работу.
М. грошы.
3. Рабіць іншым, зменьваць.
М. рашэнне.
|| зак. памяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. ме́на, -ы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)