па-дэ-дэ́

(фр. pas de deux = літар. танец удваіх)

від парнага танца ў класічным балеце, а таксама музыка для яго.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палеагляцыяло́гія

(ад палеа- + гляцыялогія)

раздзел гляцыялогіі, які вывучае леднікі мінулых геалагічных эпох, а таксама гісторыю ўзнікнення і развіцця сучаснага абледзянення Зямлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пнеўматра́нспарт

(ад гр. pneuma = дыханне + транспарт)

спосаб перамяшчэння ў транспартным трубаправодзе сумесі сыпкіх матэрыялаў з паветрам, а таксама кантэйнераў з грузам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыегеахі́мія

(ад радые- + геахімія)

раздзел геахіміі, які вывучае заканамернасці распаўсюджання, размеркавання і міграцыі, а таксама ізатопны склад радыеактыўных элементаў у прыродзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэгіянало́гія

(ад рэгіён + -логія)

навуковы кірунак у эканоміцы, а таксама ў сацыялогіі і эканамічнай геаграфіі, які вывучае асаблівасці развіцця эканамічнага рэгіёна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэктара́т

(с.-лац. rectoratus)

адміністрацыйна-навучальнае кіраўніцтва вышэйшай навучальнай установы на чале з рэктарам, а таксама памяшканне, дзе знаходзіцца гэта кіраўніцтва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тарантэ́ла

(іт. tarantella, ад Taranto = назва горада)

італьянскі народны танец, які выконваецца ў хуткім тэмпе, а таксама музыка да гэтага танца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таўро́

(цюрк. tujra)

кляймо на скуры ці на рагах сельскагаспадарчых жывёл як распазнавальны знак, а таксама прылада для нанясення такога кляйма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

транс

(фр. transe, ад англ. trance)

павышанае нервовае ўзбуджэнне са стратай самакантролю, а таксама зацямненне свядомасці пры гіпнозе, экстазе і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фотатрапі́зм

(ад фота- + трапізмы)

змена напрамку росту органаў раслін у адносінах да святла, якое падае з аднаго боку (гл. таксама геліятрапізм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)