Verbum

кунстка́мера, -ы, мн. -ы, -мер, ж. (уст.).

Збор гістарычных, мастацкіх і пад. рэдкасцей, а таксама памяшканне для такога збору.

землясо́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Помпа ў землясосным снарадзе для вымання і транспарціроўкі грунту.

|| прым. землясо́сны, -ая, -ае.

зі́мнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Дарога, пракладзеная прама па снезе для язды зімой.

|| прым. зі́мнікавы, -ая, -ае.

змацава́нне, -я, н.

1. гл. змацаваць.

2. мн. -і, -яў. Прыстасаванне для злучэння частак чаго-н. (спец.).

Рэйкавыя змацаванні.

зубачы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Завостраная палачка для выдалення рэштак ежы, якія заселі паміж зубоў.

зялёнка², -і, ДМ -нцы, ж. (разм.).

Лякарства — вадкасць зялёнага колеру на спірце з антысептычнымі ўласцівасцямі для змазвання скуры.

іго́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Падушачка або скрыначка для захоўвання швейных іголак.

|| ж. іго́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

каба́льны, -ая, -ае.

1. гл. кабала.

2. перан. Звязаны з цяжкімі ўмовамі, нявыгадны для аднаго з бакоў.

Кабальныя ўмовы.

кавава́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Апарат або пасудзіна для прыгатавання кавы.

|| прым. кавава́рачны, -ая, -ае.

кавяла́, -ы́, мн. кавёлы і (з ліч. 2, 3, 4) кавялы́, кавёл, ж. (разм.).

Самаробны драўляны пратэз для нагі.