скарыфіка́тар, ‑а, м.

Спец.

1. Машына для парушэння цэласці абалонкі насення з мэтай паскарэння яго прарастання.

2. Сельскагаспадарчая прылада для скарыфікацыі глебы.

3. Прылада для правядзення насечак на скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)