стаўбавы́, ‑ая, ‑ое.

Гіст. Патомны, знатнага роду (пра дваран). Стаўбавыя дваране.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стокле́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які раздзелены на сто клетак (пра шашачную дошку).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрама́т, ‑у, М ‑маце, м.

Разм. Супраціўленне матэрыялаў (пра вучэбны курс).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сырамало́тны, ‑ая, ‑ае.

Вымалачаны адразу пасля сушкі ў полі (пра збожжа).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямікало́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае сем каласоў (пра злакі). Сямікалоснае жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбо́ўтацца, ‑аецца; зак.

Прыйсці ў рух ад боўтання, перамяшацца (пра вадкасць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узмы́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.

Запарыць хуткай яздой (пра каня).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлапчуко́вы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для хлопчыкаў (звычайна пра адзенне). Хлапчуковыя чаравікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвердапа́ліўны, ‑ая, ‑ае.

Які працуе на цвёрдым паліве (пра рухавік ракеты).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цытало́гія, ‑і, ж.

Навука пра ўзнікненне, будову, развіццё і жыццядзейнасць клетак.

[Ад грэч. kýtos — ёмішча, клетка і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)