здаро́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

Стаміць, змучыць (у дарозе).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрысава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

Тое, што і змаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забаламу́ціць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; зак., каго-што.

Задурманіць, затлуміць. Забаламуціць галаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забеспячэ́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які займаецца забеспячэннем каго‑, чаго‑н. Забеспячэнскія арганізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загіпнатызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

Прывесці ў стан гіпнозу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закудла́ціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць; каго-што.

Зрабіць кудлатым; скудлаціць. Закудлаціць валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запу́дрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Пакрыць пудрай. Запудрыць твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэ́баванне, ‑я, н.

Адсутнасць павагі, пагардлівыя адносіны да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дадзяўба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і дадзяўбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аслані́ць, асланю, аслоніш, аслоніць; зак., каго-што.

Разм. Ахінуць, акружыць, засланіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)