недотро́га

1. м. и ж. недаты́ка, -кі м. и ж., незачэ́па, -пы м. и ж.; (о мужчине) разг. недаткнёны, -нага м.; (о женщине) разг. недаткнёная, -най ж.;

2. бот. бальзамі́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прасячы́ сов.

1. в разн. знач. проруби́ть; просе́чь;

п. сцяну́ — проруби́ть сте́ну;

п. акно́ — проруби́ть окно́;

п. прасе́ку — проруби́ть (просе́чь) про́секу;

2. просе́чь;

п. бот сяке́рай — просе́чь сапо́г топоро́м;

п. пу́гай ску́ру — просе́чь кнуто́м ко́жу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ко́нскі ко́нский; лошади́ный;

к. во́лас — ко́нский во́лос;

~кае ржа́нне — лошади́ное ржа́ние;

~кая сі́ла — (единица измерения мощности) лошади́ная си́ла;

~кая цыбу́лябот. си́тник разве́систый;

к. шча́вель — ко́нский щаве́ль;

к. кашта́н — ко́нский кашта́н;

~кая до́за — лошади́ная до́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

насі́цца, насіўся, носішся, носіцца; незак.

1. Тое, што і несціся ​1 (у 1 знач.), але абазначае рух у розных напрамках, працяглы, у розны час. [Камандзір] насіўся ўдоўж лініі фронта пад жорсткім агнём. Брыль. Над нізкім іржышчам .. насіліся шпакі. Пташнікаў. Цэлымі днямі .. [Косцік] насіўся з сябрамі вакол азярца, што шапацела хвалямі за вёскай. Даніленка. // Хутка перамяшчацца (пра вецер, хмары, пыл і пад.). Па-над полем носіцца гуллівы лёгкі вецер. Галавач.

2. перан. Разносіцца, распаўсюджвацца (пра гукі, чуткі, пахі і пад.). Насіліся па лесе нейкія таемныя гукі. Лынькоў. Цераз паўгадзіны па ўсім Бродзе насіліся чуткі пра вайну. Баранавых. Над поплавам носіцца пах свежазгрэбенага сена. Галавач.

3. Быць, знаходзіцца ў нашэнні. Паліто добра носіцца. □ [Дзядзька] нават раіўся з Толем, якую падэшву лепш, паставіць пад бот, каб ён даўжэй насіўся. Даніленка. // Быць ва ўжыванні, у модзе. Універсітэцкі значок носіцца з правага боку.

4. Разм. Празмерна захапляцца кім‑, чым‑н.; вельмі многа думаць, клапаціцца аб кім‑, чым‑н. Насіцца з ідэяй. □ [Галя:] — Не раўнуючы, як хлапчанё якое, з авантурамі рознымі носіцца. Можа яно і не авантура, можа ён [Ігнат] проста кепікі нада мной строіць. Лынькоў. // Надаваць вялікае значэнне, удзяляць шмат увагі чаму‑н. — І вось бачыш, — .. [Сяргей] паказаў на нагу, — нашуся цяпер з ёй, як з цацкай. Сіўцоў.

5. Разм. Задавацца. Ён, Юрка, паказаў бы таму Чаркашыну... Ён нават не ведае, што зрабіў бы... Але хай Чаркашын надта не носіцца... Юрка яму яшчэ не даруе. Пташнікаў.

•••

Насіцца ў паветры — пра блізкі надыход чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крест в разн. знач. крыж, род. кры́жа м.;

О́бщество Кра́сного Креста́ и Кра́сного Полуме́сяца Тавары́ства Чырво́нага Кры́жа і Чырво́нага Паўме́сяца;

Петро́в крест бот. тае́мнік;

болга́рский крест (вид вышивки) балга́рскі крыж;

поста́вить крест паста́віць крыж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ве́нчик м.

1. уменьш.-ласк. ве́нчык, -ка м., вяно́чак, -чка м.;

2. бот., метеор. ве́нчык, -ка м.;

3. (зуба) анат. ве́нчык, -ка м.;

4. (ободок сосуда) ве́нца, -ца ср.;

5. техн. ве́нца, -ца ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

обвёртка ж.

1. разг. (действие) абвіна́нне, -ння ср., абго́ртванне, -ння ср.; укру́чванне, -ння ср., заго́ртванне, -ння ср.; абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; абкру́чванне, -ння ср.; см. обвёртыватьI;

2. бот. абго́ртка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ла́пка ж., в разн. знач. ла́пка;

л. насяко́мага — ла́пка насеко́мого;

дзіця́чая л. — де́тская ла́пка;

яло́вая л. — ело́вая ла́пка;

гусі́ная л.бот. гуси́ная ла́пка;

хадзі́ць (стая́ць) на за́дніх ~ках — ходи́ть (стоя́ть) на за́дних ла́пках;

~кі ўго́ру — ла́пки вверх

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сыць I ж., разг.

1. (состояние сытого) сыть;

нае́сціся да сы́ці — нае́сться до сы́ти;

сыць перае́ў — сыть перее́л;

2. сы́тность, пита́тельность;

у гэ́тай е́жы ма́ла сы́ці — в э́той пи́ще ма́ло сы́тности (пита́тельности)

сыць II ж., бот. сыть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прычэ́пка ж.

1. (действие) прице́пка, прице́п м.;

2. перен. (необоснованный упрёк или претензия) приди́рка;

3. перен., разг. заце́пка, по́вод м.;

4. бот. (нарост на плодах) прице́пка;

і за шчэ́пку зно́йдзе ~купосл. ни за что́ ни про что́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)