спасла́цца, спашлю́ся, спашле́шся, спашле́цца; спашлёмся, спашляце́ся, спашлю́цца; спашлі́ся; зак.

Указаць на каго-, што-н. у пацвярджэнне ці апраўданне чаго-н.; прывесці ў якасці доказу.

С. на аўтарытэтныя крыніцы.

|| незак. спасыла́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. спасы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. і спасыла́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фігура́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Танцоўшчык у групавых балетных выступленнях (уст.).

2. Тое, што і статыст (уст.).

3. Той, хто праходзіць у якасці абвінавачанага, падазраванага або сведкі па судовай справе.

Ф. крымінальнай справы.

|| ж. фігура́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́днасць ж.

1. (маральныя якасці) Würde f -;

пачуццё ўла́снай го́днасці Sélbstbewusstsein n -s;

2. (прыдатнасць) разм. Táuglichkeit f -; Bráuchbarkeit f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

property [ˈprɒpəti] n.

1. ула́снасць, маёмасць;

public/personal property грама́дская/асабі́стая ўла́снасць

2. нерухо́мая маёмасць (дом, зямля)

3. уласці́васць, я́касць;

medical properties of plants ле́кавыя я́касці раслі́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інтэрды́кт, ‑у, М ‑кце, м.

Забарона адпраўляць набажэнства, якая накладалася рымскім панам на гарады, вобласці, краіны і некаторых асоб у якасці пакарання за невыкананне рашэнняў царквы.

[Лац. interdictum — забарона.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяншчы́к, дзеншчыка, м.

Салдат у царскай арміі, прыстаўлены да афіцэра ў якасці слугі. Падцягнуты дзяншчык выскачыў з сянец хаты і спрытна паднёс пану афіцэру фотаапарат. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азвярэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Страціць чалавечыя якасці; зрабіцца шалёным, раз’юшаным; набыць звярынае аблічча; звар’яцець. [Паніч:] Ты, мой міленькі, азвярэў і не помніш сам, што кажаш. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́бракаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

Спец. Вылучыць, выкінуць што‑н., што не адпавядае якасці, стандарту. [Рудак:] — На мяса мы маглі б выбракаваць самых горшых [кароў]. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́прабаваць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., каго-што.

Праверыць на практыцы прыгоднасць чаго‑н. Выпрабаваць новую канструкцыю. // Праверыць чые‑н. якасці, здольнасці. Выпрабаваць цярпенне. Выпрабаваць сваю сілу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэцякла́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да памяшканняў, месц трэцяга класа на транспарце. Трэцякласная станцыя. Трэцякласны вагон.

2. Разм. Невысокай якасці, малазначны, пасрэдны. Трэцякласны мастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)