збіра́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. Які служыць для збірання чаго‑н. Збіральнае шкло. Збіральныя валаскі насякомых.

2. Які аб’ядноўвае ў сабе характэрныя прыметы некалькіх аднародных з’яў, прадметаў, асоб і пад.; абагульнены. Збіральны мастацкі вобраз. Збіральная назва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́крыўны в разн. знач. покро́вный;

п. лак — покро́вный лак;

~ныя раслі́ны — покро́вные расте́ния;

~нае шкло — покро́вное стекло́;

○ ~ная тка́нка — анат. покро́вная ткань

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

празры́сты

1. прозра́чный; (просвечивающий — ещё) сквозно́й;

~тае шкло — прозра́чное стекло́;

2. перен. прозра́чный;

п. намёк — прозра́чный намёк;

3. (о взгляде) проница́тельный, о́стрый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

е́здзіць, е́зджу, е́здзіш, е́здзіць; незак.

1. Рухацца ў розных напрамках на якім-н. транспарце.

Е. на трамваі.

Е. на веласіпедзе.

2. Бываць дзе-н., наведваць каго-н., прыязджаючы.

Е. у госці.

3. Умець кіраваць якімі-н. сродкамі перамяшчэння.

Е. на матацыкле.

4. Не мець устойлівасці, рухацца, соўгацца па чым-н. (разм.).

Шкло ездзіць у аправе.

|| наз. язда́, -ы́, ДМ -дзе́, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Бало́нка 1 ’прамавугольная клетка на матэрыі’ (Касп.), ’кратачка, квадрацік’ (Бяльк.: буду ў балонкі ткаць). Метафарычнае ўжыванне слова бало́нка ’(прамавугольнае) шкло ў акне’ (гл. бало́на 1).

Бало́нка 2 ’парода сабак’. Рус. боло́нка, укр. боло́нка. Новае запазычанне з зах.-еўрап. моў: ням. Bologneser Hündlein, франц. bolonais ’балонскі з Балоньі’. Фасмер, 1, 189; Шанскі, 1, Б, 157. Бел. і ўкр. словы з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дру́зачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Дробны кусочак чаго‑н. Шкло пабілася на друзачкі. Колас. Велізарныя крыгі лёду напаўзалі адна на адну і са страшэнным гулам крышыліся на меншыя, разбіваліся на друзачкі. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

granulated

[ˈgrænjəleɪtəd]

adj.

1) раздро́блены, гранулява́ны (цу́кар)

2) granulated sugar — цу́кар-пясо́к, пескавы́ цу́кар

3) з шурпа́тай паве́рхняй (шкло, ску́ра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вітрафі́р

(ад лац. vitrum = шкло + гр. porphyra = пурпур)

вулканічная горная парода, якая складаецца з вулканічнага шкла з невялікай прымессю іншых мінералаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

апты́чны

(гр. optikos)

1) звязаны з оптыкай​2 (напр. а. прыбор, а-ае шкло);

2) светлавы, звязаны з адбіццём і праламленнем прамянёў святла (напр. а-ыя з’явы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Glas

n -es, Gläser

1) шкло

2) шкля́нка, ча́рка, ке́ліх

3) pl акуля́ры

4) біно́кль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)