Verbum

накапціць, ‑капчу, ‑копціш, ‑копціць; зак.

1. без дап. Нарабіць копаці, дыму; накуродымець. Накапціла лямпа ў хаце.

2. што і чаго. Пакрыць копаццю што‑н. Накапціць шкло.

3. чаго. Тое, што і навэндзіць.