Рубец, шрам. Здаецца, нанова пачыналі балець раны і пісагі ад шампалоў і бізуноў.Крапіва./уперан.ужыв.Паабапал дарогі стаяць высокія хвоі з пісагамі падсочкі.С. Александровіч.На худой рабрыністай спіне выразна выступалі цёмныя старыя рубцы пісагоў.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анга́р, ‑а, м.
Спецыяльнае памяшканне, у якім захоўваюцца, стаяць і рамантуюцца самалёты. Загудзеў матор, узняўшы перад самалётам вецер, і, быццам хаваючыся ад гэтага ветру, пабеглі назад ангары.Шахавец.Ззаду, як на далоні, відзён стаў увесь гэты аўстрыйскі гарадок, пярэднюю палову якога займалі доўгія, быццам ангары, гмахі завода.Быкаў.
[Фр. hangar.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перабрадзі́ць, ‑бродзіць; зак.
1. Перастаўшы брадзіць, стаць гатовым для ўжывання. Перабрадзіла рошчына. Перабрадзіла піва.//перан.Разм. Стаць больш ураўнаважаным пасля бурнага жыцця. Я маўчаў. Мабыць, не перабрадзілі яшчэ мае пачуцці, не выспела трывога.Шамякін.
2. Сапсавацца ў выніку празмернага браджэння. Стаяць слоікі, а ў іх мёд, які перабрадзіў.Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стру́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Памянш.-ласк.да струна (у 1, 2 знач.).
•••
Слабая струнка (струна)каго,чыя — найбольш чуллівая, уразлівая рыса, асаблівасць характару, на якія лёгка ўздзейнічаць.
У струнку — прама, навыцяжку, трымаючы рукі на нівах (стаць, стаяць, выцягнуцца).
Хадзіць па струнцыгл. хадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чака́нне, ‑я, н.
1.Дзеяннеістанпаводлезнач.дзеясл. чакаць. Дзед Талаш .. хацеў рушыць і ісці хоць куды, абы не стаяць тут .. у бясплодным чаканні.Колас.Вечарам сядзела .. [Ганна] дома — і сумная і поўная трывожнага чакання.Чорны.
2. Непрыняцце рашэнняў некаторы час з мэтай дачакацца зручнага моманту. Палітыка чакання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарга́
(цюрк. ćarga)
1) пэўны парадак у следаванні, руху чаго-н.;
2) месца ў парадку следавання;
3) адзін з участкаў будоўлі, якая ўводзіцца ў строй па частках;
4) група людзей, якія стаяць адзін за адным для атрымання чаго-н.;
5) рад выстралаў з кулямёта, аўтамата.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
по́бач
1.нареч. ря́дом; (пры гл. нахождения, состояния — ещё) во́зле, по́дле;
мужчы́ны ішлі́ п. — мужчи́ны шли ря́дом;
стая́ць п. — стоя́ть ря́дом (во́зле, по́дле);
2.предлог створ. ря́дом с (кем, чем); (с гл. нахождения, состояния — ещё) во́зле (кого, чего), по́дле (кого, чего);
ісці́ п. з во́зам — идти́ ря́дом с во́зом;
стая́ць п. з ма́ткай — стоя́ть во́зле (по́дле) ма́тери
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Стайно́ ‘аснова калаўрота, куды ўстаўляецца кола’ (пух., Сл. ПЗБ), ‘дэталь у прасніцы, да якой прывязваецца кудзеля’ (Касп.; талач., Шатал.), ‘сядзенне ў прасніцы’ (рагач., Сл. ПЗБ), ‘падстаўка, якой карыстаюцца пры трапанні льну’ (рас., Шатал.; лудз., Сл. ПЗБ), сто́йна ‘дошка з адтулінай, куды ўстаўляецца грэбень пры прадзенні’ (Кос.). Да стаяць (гл.) з суф. ‑н(о).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
То́ўпіць ’змяшчаць, напаўняць’ (Ласт., Гарэц.), то́ўпіцца ’збірацца групай’ (ТСБМ), ’стаяць гурбой’ (бялын., Янк. Мат.; рагач., Сл. ПЗБ), ’змяшчацца’ (Нас., Жд. 1; віл., Сл. ПЗБ), ’ісці клубамі (пра дым)’ (шальч., Сл. ПЗБ), сюды ж сто́ўпіць ’змясціць’, уто́ўпіцца ’змясціцца’ (Гарэц.), стоўпіцца (віл., LKK, 16, 190), нато́ўпіцца ’набіцца шмат людзей у памяшканне’ (Нас.). Гл. таўпіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
sentinel
[ˈsentɪnəl]1.
n.
1) вартаўні́к -а́m.
2) ва́рта f.
to stand sentinel — стая́ць на ва́рце
2.
v.t. -nelled or -neled, nelling
1) вартава́ць
2) ста́віць ва́рту
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)