у́тварь ж., собир. начы́нне, -ння ср., мн. нет; (вещи) рэ́чы, -чаў, ед. рэч, род. рэ́чы ж.; (посуда) по́суд, -ду м.; пасу́да, -ды ж., разг. пасу́дак, -дку м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
◎ Пастая́ннікі ’звараныя палавінкі бульбы’ (рэч., Мат. Гом.). Відаць, бульба названа гэтак таму, што яна можа даўжэй стаяць, не закісаючы (В. У. Мартынаў, вусн. паведамл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прадме́т, -а, М -ме́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Канкрэтная матэрыяльная з’ява; рэч.
Адушаўлёны п.
Прадметы хатняга ўжытку.
2. чаго. Тое, на што накіравана думка, што складае яе змест або на што накіравана якое-н. дзеянне.
П. гаворкі.
П. даследавання.
3. Асобнае кола ведаў, якое ўтварае пэўную школьную дысцыпліну.
Добрыя адзнакі па ўсіх прадметах.
Прафілюючыя прадметы ў вышэйшай навучальнай установе.
|| прым. прадме́тны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).
П. паказальнік (у кнігах). Прадметная агітацыя (наглядная).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
daisy
[ˈdeɪzi]
1.
n., pl. -sies
1) маргары́тка f., рамо́нак -ку m.
2) Sl. першакля́сная рэч
2.
adj. Sl.
першакля́сны, выда́тны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кашто́ўнасць, ‑і, ж.
1. Важнасць, значнасць чаго‑н. Эстэтычная каштоўнасць твора. Пазнавальная каштоўнасць.
2. Каштоўная рэч. Партэр выглядаў шыкарна: калыхаліся султаны вячэрніх жаночых прычосак, ззялі сапраўдныя і фальшывыя каштоўнасці. Самуйлёнак. Максім здзівіўся, убачыўшы гэтулькі кніг, ён ведаў, што пасля акупацыі кнігі былі найвялікшай каштоўнасцю. Шамякін. // перан. З’ява, прадмет, якія маюць вялікае грамадскае значэнне. Духоўныя каштоўнасці. Культурныя каштоўнасці. Матэрыяльныя каштоўнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. пасылаць — паслаць 1 (у 1–2 знач.).
2. Запакаваная рэч, якая перасылаецца куды‑н. ці прысланая адкуль‑н. Люся чакала пісьма з Маркоўскага, але ні пісьма, ні пасылкі пакуль што не было. Даніленка.
3. У філасофіі, логіцы — суджэнне, якое служыць асновай для вываду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rzecz
м.
1. рэч, прадмет;
rzecz w sobie філ. рэч у сабе;
2. рэчы; пажыткі;
~y użytku domowego — рэчы хатняга ўжытку;
3. рэч; справа;
mała rzecz a cieszy — талер маленькі, а даражэнькі; маленькі, ды залаценькі;
w gruncie ~y — па сутнасці;
mówić od ~y — вярзці глупства;
przystąpić do ~y — брацца за справу;
to nie należy do ~y — гэта не датычыць справы;
rzecz dzieje się w ... — дзеянне адбываецца ў...
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Art.
=
1.
Artikel – пункт, параграф, артыкул (газеты, дагавора і г.д.)
2.
Artillerie – артылерыя
3.
Erzeugnis – рэч, выраб
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Gégenstand
m -(e)s, -stände
1) прадме́т, рэч
2) тэ́ма, аб’е́кт
éinen ~ berühren — закрану́ць яку́ю-н. тэ́му
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гламазда́ м, ж разм ein únförmiges Ding (пра нязграбную рэч); Schláfmütze f -, -n; Tóllpatsch m -(e)s, -e, Tölpeln m -s, - (пра няўклюднага чалавека)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)