Verbum

вырабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., што.

1. гл. вырабіць.

2. Рабіць што-н. незвычайнае; вычвараць (разм.).

Што ты тут вырабляеш?

біяпсі́я, -і, ж. (спец.).

Высячэнне кавалачка жывой тканкі для мікраскапічнага аналізу ў дыягнастычных мэтах.

Рабіць біяпсію.

|| прым. біяпсі́чны, -ая, -ае.

уме́нне, -я, н.

Здольнасць рабіць што-н., набытая ведамі, вопытам.

Пры ўменні ўсё можна зрабіць.

Пахваліць за ў. і стараннасць.

фе́я, -і, мн. -і, фей, ж.

У заходнееўрапейскай міфалогіі: істота жаночага полу, здольная рабіць цуды; чараўніца.

Добрая ф.

Злая ф.

рытмізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) рытмічным.

Рытмізаваныя рухі.

|| наз. рытміза́цыя, -і, ж.

рэкагнасцы́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) рэкагнасцыроўку.

Р. мясцовасць.

|| прым. рэкагнасцыро́вачны, -ая, -ае.

скра́баць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Скрабучы, драпаючы чым-н., рабіць шум.

У запечку скрабае мыш.

|| наз. скра́банне, -я, н.

напака́з, прысл.

1. Для агульнага агляду.

Выставіць тавары н.

2. 3 мэтай звярнуць увагу, для выгляду.

Рабіць усё толькі н.

паво́лі, прысл.

1. Няспешна, марудна.

Ісці п.

Рабіць п.

2. Асцярожна.

П. ступаць.

3. Паступова, не адразу.

Гул п. сціхаў.

радо́ўка², -і, ДМ -до́ўцы, мн. -і, -до́вак, ж. (разм.).

Чыя-н. чарга рабіць што-н.

Настала р. пасвіць кароў.