Spánnvorrichtung

f -, -en тэх. нацяжна́я прыла́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

instrument

[ˈɪnstrəmənt]

n.

1) інструмэ́нт -а m., прыла́да f.

2) прыла́да, сро́дак -ку m.

3) Law пра́ўны дакумэ́нт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перегово́рный перагаво́рны;

перегово́рный пункт междугоро́дной телефо́нной ста́нции перагаво́рны пункт міжгаро́дняй тэлефо́ннай ста́нцыі;

перегово́рное устро́йство перагаво́рнае прыстасава́нне (прыла́да);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГА́ЗАВЫ ЛІЧЫ́ЛЬНІК,

прылада для вымярэння расходу газу. Гл. ў арт. Расхадамер.

т. 4, с. 427

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БУТЫРО́МЕТР

(ад грэч. butyron тлушч + ...метр),

прылада для вымярэння тлустасці малака.

т. 3, с. 361

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

bootjack

[ˈbu:tdʒæk]

n.

прыла́да да сьця́гваньня бо́таў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

evaporator

[ɪˈvæpəreɪtər]

n.

выпа́рнік -а m. (прыла́да)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

арбале́т, ‑а, М ‑леце, м.

Сярэдневяковая ручная кідальная прылада ў еўрапейскіх краінах — удасканалены лук; самастрэл, самапал.

[Фр. arbalète.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буракарэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Прылада для рэзкі буракоў у вытворчасці цукру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зензу́бель, ‑я, м.

Спец. Сталярная прылада ў форме гэбля, якой робяць пазы і фальцы ў дошках.

[Ад ням. Simshobel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)