рэгулява́ць

(польск. regulować, ад лац. regulare)

1) прыводзіць што-н. у пэўную сістэму, падпарадкоўваць пэўнаму правілу;

2) наладжваць правільнае ўзаемадзеянне частак механізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

balance2 [ˈbæləns] v.

1. балансава́ць, захо́ўваць раўнава́гу

2. прыво́дзіць у раўнава́гу, ураўнава́жваць;

balance foreign trade econ. збалансава́ць зне́шні га́ндаль

3. finance падлі́чваць, падсумо́ўваць, закрыва́ць (рахункі), падбіва́ць бала́нс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

readjust [ˌri:əˈdʒʌst] v.

1. перарабля́ць, змяня́ць; прыво́дзіць у пара́дак; папраўля́ць

2. (to) зноў прыстасо́ўваць; прыстасо́ўвацца; прыганя́ць, прыла́джваць;

readjust oneself to civil life прыстасава́цца да цыві́льнага жыцця́ (пасля войска)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БО́ЗЕ-ВА́ДКАСЦЬ,

квантавая вадкасць з часціц (ці квазічасціц) з нулявым або цэлалікавым спінам (базонаў). Падпарадкоўваецца Бозе — Эйнштэйна статыстыцы. Да Бозе-вадкасці адносяцца, напр., вадкі гелій ​4He, які пры т-рах, блізкіх да абсалютнага нуля, можа перайсці ў стан звышцякучасці; сукупнасць купераўскіх пар электронаў, утварэнне якіх прыводзіць да звышправоднасці. Гл. таксама Квантавая вадкасць.

т. 3, с. 205

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АЗАНА́ЛЬНАСЦЬ

(ад а... + занальнасць),

пашырэнне прыроднай з’явы без сувязі з занальнымі асаблівасцямі пэўнай тэрыторыі. Абумоўлена геал. структурай, асаблівасцямі літалогіі, тэктанічным рэжымам, характарам рэльефу і інш. ўнутр. фактарамі. Прыводзіць да прасторавых адрозненняў у клімаце, водным рэжыме, глебах і арган. свеце. Найб. яскрава выяўляецца ў гарах.

Да арт. Азанальнасць. Пяскі, якія развяваюцца, у тайзе Забайкалля (Чарская катлавіна).

т. 1, с. 150

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ecstasy

[ˈekstəsi]

1.

n., pl. -sies

1) захапле́ньне n., асало́да, ра́дасьць f.

2) экста́з, транс -у m.

2.

v.t.

захапля́ць, прыво́дзіць у экста́з

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паралізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

1. (часцей у форме дзеепрым. зал. пр.). Прывесці (прыводзіць) у стан паралічу, выклікаць (выклікаць) параліч. У яго паралізавана рука. / у безас. ужыв. У выніку кантузіі яму паралізавала ногі. // перан. Прывесці (прыводзіць) у аняменне, нерухомасць. Відаць страх, які адразу паралізаваў дыверсанта, быў ужо пераадолены ім. Гамолка. / у безас. ужыв. Я адчуў, як ад страху агортвае мяне хваля холаду і здранцвення. Мне спачатку паралізавала ногі, потым зайшлося сэрца, запякло ў скронях. Карпюк.

2. перан. Пазбавіць (пазбаўляць) здольнасці, магчымасці дзейнічаць; паслабіць (паслабляць) сілу, дзеянне чаго‑н. — Трэба паралізаваць нямецкія дывізіі яшчэ хаця б на некалькі тыдняў, хаця б да зімы. Шашкоў. Першая наша задача — паралізаваць чыгунку. Новікаў. Я заўсёды адчуваю старонкі позірк, ён перашкаджае, паралізуе мяне. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шавялі́ць, -вялю́, -ве́ліш, -ве́ліць; незак.

1. каго-што. Злёгку прыводзіць у рух, кратаць.

Вецер шавяліў лісце.

2. перан., каго-што. Прымушаць да дзейнасці, працы, выводзіць са стану вяласці, абыякавасці да навакольнага.

Вас не шавялі, дык самі не здагадаецеся нічога зрабіць.

Нішто не шавеліць яе душу.

3. чым. Злёгку рухаць.

Ш. пальцамі.

Шавяліць мазгамі — думаць.

|| зак. пашавялі́ць, -вялю́, -ве́ліш, -ве́ліць.

|| аднакр. шавяльну́ць, -вяльну́, -вяльне́ш, -вяльне́; -вяльнём, -вельняце́, -вяльну́ць; -вяльні́.

|| наз. шавяле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

атасклеро́з

(н.-лац. otosclerosis, ад гр. us, otos = вуха + sclerosis = зацвярдзенне)

хранічная хвароба ўнутранага вуха ў чалавека і жывёл, якая прыводзіць да глухаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лакамабі́ль

(фр. locomobile, ад лац. locus = месца + mobilis = рухомы)

паравы рухавік, які прыводзіць у дзеянне іншыя машыны і механізмы (малатарні, помпы і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)