нату́пацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Стаміцца ад працяглай хады; нахадзіцца. [Дубіна:] — Што ты, брат, нешта сам не свой? [Яворскі:] — А нічога. Проста трохі не даспаў, трохі натупаўся за дзень. Колас. [Віктар:] «Сядайце, таварыш камбат! Натупаліся, навошта яшчэ дарма ногі біць...» Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пабе́гаць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Бегаць некаторы час. [Хлапчукам] проста хацелася пабегаць па маёнтку там, дзе ўздумаецца. Пальчэўскі. Давялося нямала пабегаць ад вялікага чыгуначнага начальства да малога і наадварот. Корбан.
пабе́гаць 2, ‑ае; зак.
Разм. Стаць цельнай (пра карову).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патана́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Тое, што і тануць. [Салдат-ветэран:] З той вайны гэты край мне знаёмы, У балотах і рэках не раз патанаў... Бачыла. Вёскі проста патанаюць у пладовых садах. В. Вольскі. Людскія галасы патанаюць пад шатамі дрэў. Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
святата́цтва, ‑а, н.
Кніжн. Зневажанне царкоўнай святыні; кашчунства. // перан. Зневажанне чаго‑н. дарагога, паважанага. Я глядзеў на жанчыну, як на нейкую вышэйшую істоту, як на штосьці такое, да чаго нават дакрануцца грэшна, проста немагчыма, бо гэта будзе святатацтва. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смяле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
Рабіцца, станавіцца смелым, смялейшым. Хлопцы ўсё больш смялелі і ўжо проста, як старому сябру, пачалі расказваць Лясніцкаму ўсе вясковыя навіны. Шамякін. Настаўнік зусім не злуецца, і Ганька смялее і ўзнімае на яго вочы. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Галяле́ць ’блішчаць (пра ваду на лугах і палях)’ (Янк. III). Няяснае слова. Магчыма, ёсць нейкая сувязь са слав. *galo ’прагаліна і да т. п.’, але такая этымалогія застаецца вельмі гіпатэтычнай (няма дадатковых даных), хоць з семантычнага боку яе можна прыняць (*galo ’прагаліна’ — ’прагаліна, голае месца’ > ’голае месца з вадой, што блішчыць’, нарэшце, самастойны дзеяслоў галяле́ць). Трэба звярнуць увагу на тое, што *galo ў некаторых мовах (дыялектах) значыць проста ’возера’ (напр., укр. га́ло; гл. яшчэ Талстой, Геогр., 104–109).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
trifle1 [ˈtraɪfl] n.
1. дро́бязь, драбяза́, драбні́ца;
It’s a mere trifle. Гэта проста дробязь.
2. fml крыху́, нязна́чна;
It costs a mere trifle. Гэта каштуе зусім мала.
3. BrE біскві́т, прапі́таны віно́м і залі́ты ўзбі́тымі вяршка́мі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
plain
[pleɪn]
1.
adj.
1) я́сны, лёгка зразуме́лы
2) я́ўны, і́сны, відаво́чны, безумо́ўны
plain foolishness — про́ста дурно́та
3) про́сты (пра адка́з, суке́нку, чалаве́ка)
plain people — про́стыя лю́дзі
4) непрыго́жы, непрыва́бны
a plain girl — про́стая, немудраге́лістая дзяўчы́на
5) сумле́нны, шчы́ры (пра гу́тарку, адка́з)
6) ро́ўны, гла́дкі
2.
adv.
про́ста, я́сна
3.
n.
раўні́на, ро́ўнядзь f., стэп -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
реши́тельно нареч.
1. (смело, твёрдо) рашу́ча;
он де́йствует реши́тельно ён дзе́йнічае рашу́ча;
2. (категорически) рашу́ча;
реши́тельно тре́бовать рашу́ча патрабава́ць;
3. (совсем) зусі́м; (абсолютно) абсалю́тна; (буквально) літара́льна;
я реши́тельно ничего́ не понима́ю я абсалю́тна (зусі́м) нічо́га не разуме́ю;
4. в знач. вводн. сл. (без сомнения) про́ста; бясспрэ́чна;
реши́тельно, я начина́ю теря́ться про́ста я пачына́ю губля́цца;
я реши́тельно за я бясспрэ́чна за;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
заінтрыгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак, каго-што.
Выклікаць вялікую зацікаўленасць; захапіць, зацікавіць. Відаць было, што .. [Янка] хацеў заінтрыгаваць прыяцеля і не адказваў проста на яго пытанне. Колас. Заінтрыгавала Андрэя тое, што яго так хутка выклікае Паддубны — нядаўна ж былі ў яго. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)