Verbum

абгаво́ры, -аў; адз. абгаво́р, -у, м.

Нядобразычлівыя выказванні пра каго-н.

кішма́, прысл.

У выразе: кішма кішэць (разм.) — пра суцэльную масу: кішэць.

по́дбегам, прысл.

Не вельмі хутка, трушком (пра бег чалавека).

Пусціцца п.

прына́мсі, пабочн. сл.

Ва ўсякім разе.

Я, п., чуюўпершыню пра гэта.

расхля́бісты, -ая, -ае (разм.).

Гразкі, з калюжынамі (пра дарогу).

Расхлябістая дарога.

спёрты, -ая, -ае.

Пра паветра: душны, нясвежы.

|| наз. спёртасць, -і, ж.

травае́дны, -ая, -ае.

Які корміцца расліннай ежай (пра жывёл).

Траваедныя жывёлы.

уразва́лку, прысл. (разм.).

Перавальваючыся, пахістваючыся на хаду (пра паходку).

Ісці ў.

хрыпа́ты, -ая, -ае.

Глухаваты, сіплы, нячысты па тоне; хрыплы (пра гук).

пазастава́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -тае́цца; -таёмся, -таяце́ся, -таю́цца; зак.

1. Застацца дзе-н., не пакінуць якога-н. месца — пра ўсіх, многіх.

Дзяўчаты пазаставаліся працаваць у вёсцы.

2. Не перастаць быць якім-н. — пра ўсё, многае ці ўсіх, многіх.

Дзверы пазаставаліся адчыненымі.

3. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Захавацца, уцалець — пра ўсё, многае.

Усюды пазаставаліся сляды.

4. Апынуцца ў якім-н. стане — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Дзеці пазаставаліся сіротамі.

5. Апынуцца ззаду — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.

Фізічна слабыя пазаставаліся ззаду.