repose​1 [rɪˈpəʊz] n. lit. адпачы́нак, перады́шка; спако́й;

work without repose працава́ць без адпачы́нку;

disturb smb.’s repose паруша́ць чый-н. спако́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

beaver​1 [ˈbi:və] n.

1. zool. бабёр

2. працаві́к, клапату́н;

work like a beaver працава́ць як вол

3. фу́тра бабра́; бабро́вая ша́пка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stage-manage [ˌsteɪdʒˈmænədʒ] v.

1. ста́віць (п’есу, оперу)

2. быць сва́там (на вяселлі)

3. арганізо́ўваць, до́бра падрыхто́ўваць (імпрэзу)

4. працава́ць памо́чнікам рэжысёра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

новабудо́ўля, ‑і, ж.

1. Будаўніцтва новых заводаў, дамоў і пад. Працаваць на новабудоўлі. Новабудоўлі дзесятай пяцігодкі.

2. Будаўнічы аб’ект, новае збудаванне. Мяняліся краявіды: залатая восень Падмаскоўя, трактары і малатарні на палях Смаленшчыны, новабудоўлі Беларусі. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стака́н, ‑а, м.

Спец.

1. Гільза артылерыйская снарада.

2. Назва дэталей рознага прызначэння, якія маюць цыліндрычную форму. Токар Кучарэнка стаў добра працаваць па фрэзерным, на свідравальным станках, навучыўся спраўляцца з расточкай стаканаў плунжэра дамкрата. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

моц, -ы, ж.

1. Трываласць, мацунак.

М. тканіны.

М. жалеза.

2. Фізічная сіла.

М. рук.

3. Праяўленне чаго-н.; сіла, ступень гэтага праяўлення.

Набрацца моцы.

4. Магутнасць, сіла.

М.

Узброеных Сіл.

5. Насычанасць, канцэнтрацыя.

М. тытуню.

6. У спалучэнні з прыметнікам або займеннікам з прыназоўнікам выражае найвышэйшую ступень праяўлення дзеяння.

Крычаць на ўсю м.

Працаваць на поўную м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дрэ́нна, прысл.

1. Нездавальняюча, не так, як трэба, заганна.

Д. працаваць.

2. безас., у знач. вык. Пра неспрыяльныя абставіны, цяжкае становішча.

3. безас., у знач. вык. Пра хваравіты або цяжкі душэўны стан.

Хвораму сёння д.

Д. на душы.

4. у знач. наз. дрэ́нна, нескл., н. Адзнака (у 4 знач.), якая абазначае ніжэйшую ацэнку ведаў.

Атрымаць д. па матэматыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Вандзігаць ’напружана працаваць (?)’ (КЭС): «А што ж, браток, мая справа такая: свята адпачывай, будні працуй. Была пара, вандзігаў і я так, ого-о!» (Ц. Гартны). Вандзігаць < *вандзіга, якое можа быць звязана з вандраваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыту́каць ’аглушаць заўсёднай лаянкай; прымушаць лаянкай да працы’ (Нас.), ’прымусіць (настойлівымі патрабаваннямі)’ (Мат. Маг., Юрч. СНС), прытука́ць, прытуха́ць ’абгаворваць’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Рус. смал. приту́кивать ’лаяць каго-небудзь, прымушаючы працаваць’. Да ту́каць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жале́ть несов., в разн. знач. шкадава́ць;

жале́ть о поте́рянном вре́мени шкадава́ць стра́чанага ча́су;

◊

(рабо́тать) не жале́я сил (працава́ць) не шкаду́ючы сіл.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)