шарсцяны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да шэрсці. Шарсцяное валакно. // Які знаходзіцца, змяшчаецца ў шэрсці. Шарсцяны воск. Шарсцяны тлушч.
2. Звязаны з перапрацоўкай шэрсці, з гандлем шэрсцю і пад., а таксама з вытворчасцю вырабаў з яе. Шарсцяная прамысловасць. Шарсцяная мануфактура.
3. Зроблены з шэрсці. Шарсцяныя ніткі. Шарсцяныя пальчаткі. □ Жанчына прапанавала Ўладзіміру Ільічу шарсцяную хустку, але ён адмовіўся. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разві́ць сов., в разн. знач. разви́ть; (дать широкий размах чему-л. — ещё) разверну́ть;
р. вяро́ўку — разви́ть верёвку;
р. прамысло́васць — разви́ть (разверну́ть) промы́шленность;
р. ху́ткасць — разви́ть ско́рость;
р. мускулату́ру — разви́ть мускулату́ру
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
chemiczny
chemiczn|y
хімічны;
związek ~y — хімічнае злучэнне;
przemysł ~y — хімічная прамысловасць;
artykuły ~e — хімічныя вырабы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
асфа́льт, ‑у, М ‑льце, м.
1. Прыродная або штучная чорная смалістая маса, якая выкарыстоўваецца ў некаторых галінах прамысловасць і якой пакрываюць дарогі, тратуары. Тхнула смалістым вод[а]рам, ішлі дымы... Людзі мяшалі кіпучы асфальт. Чорны. [Хлопцы] падняліся на ўзвышша, адтуль была відаць пакрытая асфальтам дарога. Гурскі.
2. Дарога, тратуар, пакрытыя такой масай. Ледзь чутна шасцяць па асфальце таксі. Навуменка. Асфальт скончыўся. Далей пайшла брукаваная шаша. Корбан.
[Ад грэч. ásphaltos — горная смала.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вооружи́ть сов.
1. в разн. знач. узбро́іць;
вооружи́ть а́рмию узбро́іць а́рмію;
вооружи́ть промы́шленность но́вой те́хникой узбро́іць прамысло́васць но́вай тэ́хнікай;
вооружи́ть зна́ниями узбро́іць ве́дамі;
2. перен. (против кого-л.) падбухто́рыць, падбі́ць, настро́іць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
spożywczy
spożywcz|y
харчовы; прадуктовы;
sklep ~y — прадуктовы магазін;
przemysł ~y — харчовая прамысловасць;
artykuły ~e — харчовыя тавары (прадукты)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rozwijać
незак.
1. развіваць;
rozwijać przemysł — развіваць прамысловасць;
rozwijać nową gałąź nauki — развіваць новую галіну навукі;
2. раскручваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
развіва́ць
1. (расплятаць, раскручваць) ábwickeln vt, lösen vt;
2. (што-н) entwíckeln vt, entfálten vt, áusbilden vt; trainíeren [trɛ-] або [tre-] vt (мышцы); schúlen vt (памяць); áusbauen vt (прамысловасць); verstärken vt, áusdehnen vt (вытворчасць)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
тра́нспартны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да транспарту (у 1, 2 знач.). Транспартная сістэма. Транспартны вузел. Транспартная служба. Транспартныя выдаткі. // Прызначаны для транспартавання; які з’яўляецца сродкам транспарту. Транспартная авіяцыя. Транспартны самалёт. // Які працуе на транспарце, які абслугоўвае транспарт. Транспартны рабочы. Транспартная брыгада. // Які мае адносіны да выкарыстання чаго‑н. для транспаніроўкі. Транспартнае асваенне рэк. Транспартнае значэнне дарог. // Які мае адносіны да вытворчасці машын і абсталявання для транспарту. Транспартная прамысловасць. Транспартнае машынабудаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
krajowy
krajow|y
1. нацыянальны; усеагульны (у маштабе краіны);
2. айчынны;
przemysł ~y — айчынная прамысловасць;
produkcja ~a — айчынная прадукцыя
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)