падру́бліванне I ср., порт. подруба́ние, подру́бка, обруба́ние; см. падру́бліваць I

падру́бліванне II ср., плотн. подруба́ние; см. падру́бліваць II

падру́бліванне III ср., горн. подру́бка; см. падру́бліваць III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

растачы́ць I сов. (на станке) расточи́ть

растачы́ць II сов. (о червях и т.п.) источи́ть

растачы́ць III сов., порт. (расширить) расста́вить;

р. рукавы́ кашу́лі — расста́вить рукава́ руба́шки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

страчы́ць несов.

1. порт. строчи́ть;

с. рукавы́ — строчи́ть рукава́;

2. перен., разг. (писать) строчи́ть, ката́ть;

с. пісьмо́ — строчи́ть (ката́ть) письмо́;

3. (стрелять из автоматического оружия) строчи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

расто́чвацца I несов., возвр., страд. раста́чиваться; см. растачы́цца, расто́чваць I

расто́чвацца II несов., страд. иста́чиваться; см. расто́чваць II

расто́чвацца III несов., страд., порт. расставля́ться; см. расто́чваць III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гарлаві́на ж.

1. горлови́на;

г. вулка́на — горлови́на вулка́на;

г. параво́га катла́ — горлови́на парово́го котла́;

2. порт. (в одежде — для шеи) вы́рез;

3. ги́рло ср.;

Дуна́йская г. — Дуна́йское ги́рло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зару́бліванне I ср., порт. обру́бка ж., подру́бка ж.; см. зару́бліваць I

зару́бліванне II ср.

1. зару́бка ж., засе́чка ж.;

2. горн. заруба́ние, выруба́ние;

1, 2 см. зару́бліваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падру́блівацца I несов., страд., порт. подруба́ться, обруба́ться; см. падру́бліваць I

падру́блівацца II несов., страд., плотн. подруба́ться; см. падру́бліваць II

падру́блівацца III несов., страд., горн. подруба́ться; см. падру́бліваць III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

павыпо́рваць сов.

1. порт. (о многом) вы́пороть;

2. (чем-л. острым — о многом) вы́колоть;

3. разг. (о многих, о многом) вы́искать;

4. разг. (о многих) вы́курить; вы́гнать;

5. вы́манить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

рэйд 1, ‑а, М ‑дзе, м.

Месца стаянкі суднаў на якары каля берага. У порт Дзіксан мы не заходзілі, таму што наш карабель меў у запасе і ваду, і паліва, і прадукты. Мы сталі на рэйдзе. Бяганская. Не стаіць ён [карабель] на рэйдзе пры гавані, Хоць наперадзе шторм або шквал, А заўжды ў кругасветным ён плаванні Сярод рыфаў падводных і скал. Аўрамчык.

[Гал. rede.]

рэйд 2, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Пранікненне войск, звычайна конніцы або партызанскіх атрадаў, у глыб варожай тэрыторыі з якой‑н. баявой мэтай. Хутка танкі прарваліся ў варожы тыл. Гэта быў першы глыбокі рэйд у баявым жыцці Шутава. Мележ.

2. Нечаканая рэвізія, праверка, якая праводзіцца групай актывістаў па заданню грамадскіх арганізацыя. Асталося зусім мала часу да канца перапынку, а трэба паспець арганізаваць спрытную брыгаду, каб увечары адправіцца ў рэйд. Якасць. Вось чаго будзе дамагацца камсамольская брыгада ад рудніка. Мікуліч.

[Англ. raid.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

steer

I [stɪr]

1.

v.t.

1) кірава́ць стырно́м, стырнава́ць

2) кірава́ць аўтамабі́лем, самалётам

3) право́дзіць (праз нато́ўп)

2.

v.i.

1) кірава́цца, накіро́ўваць

The pilot steered for the harbor — Стырнавы́ кірава́ўся ў порт

2) This car steers easily — Гэ́ты аўтамабі́ль лёгка кіру́ецца

- steer clear of

II [stɪr]

n.

вы́легчаны малады́ бычо́к; малады́ вол

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)