узнагаро́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. Плата, дар за якія‑н. заслугі і пад. [Кастусь чытае:] «За галаву атамана вызначаецца ўзнагарода — 15 тысяч марак польскіх». Крапіва. Хлопцы не спяшаліся выходзіць, яны азіраліся па баках, нібы чакаючы ўзнагароды за сваю знаходку. Кавалёў. — Ну, Тром-сын, — кажа цар, — цяпер прасі ў мяне якой хочаш узнагароды. Якімовіч. Першы дзень мая прынёс яе [радасць], нібы ўзнагароду за ўсе неспакойныя турботныя ночы і дні. Мележ.
2. Ганаровы знак, ордэн, медаль і пад., якімі адзначаюцца чые‑н. заслугі. Высокая ўрадавая ўзнагарода. □ Як дачка свайго народа, Многа маючы заслуг, І яна [Кацярына] ўзнагароду прыняла з гарачых рук. Броўка. Я, заўважыўшы .. тры калодачкі ўзнагарод на ягоных грудзях, захацеў абняць хлопца яшчэ раз. Брыль. // перан. Падзяка, аддзяка, адплата. [Пан Ружыцкі:] — Перлы вашых тонкіх слоў — лепшая ўзнагарода для мяне. Бажко.
3. Разм. Тое, што і узнагароджанне (у 1 знач.). На тым жа вечары быў зачытаны ўказ аб узнагародзе жанчын. Дуброўскі.
•••
Знакі ўзнагароды гл. знак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
prowizja
ж. камісійная плата; камісійныя;
prowizja maklerska — маклерскія камісійныя;
prowizja od obrotu — камісійныя з абарачэння;
prowizja od sprzedaży — камісійныя за продаж;
prowizja od zakupu — камісійныя за пакупку;
prowizja ubezpieczeniowa — страхавыя камісійныя;
2. уст. правізія
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Gebühr
f -
1) нале́жнае, заслу́жанае
nach ~ — па заслу́гах
über (álle) ~ — звыш (уся́кай) ме́ры, зана́дта
2) -, -en пада́так, збор
gerínge ~en — пла́та ў невялі́кіх паме́рах
3) прысто́йнасць
das ist wíder álle ~ — гэ́та супярэ́чыць усі́м пра́вілам прысто́йнасці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Gehált
I
n -(е)s, -hälter уст. зарабо́тная пла́та, жа́лаванне
mit séinem ~ áuskommen* — жыць на сваю́ зарабо́тную пла́ту
II
m -(e)s, -e
1) змест; змясто́ўнасць
~ und Gestált — фо́рма і змест
2) про́ба
3) умяшча́льнасць; ёмістасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
заслу́га ж Verdíenst n -(e)s, -e (у чым-н um A);
яго́ заслу́га у тым, што… sein Verdíenst liegt [bestéht] dárin, dass…;
ста́віць сабе́ ў заслу́гу sich (D) etw. zum [als] Verdíenst ánrechnen;
мець вялі́кія заслу́гі пе́рад радзі́май gróße Verdíenste um die Héimat háben;
узнагаро́дзіць па заслу́гах nach Verdíenst [Gebühr] belóhnen;
ён атрыма́ў па заслу́гах das geschíeht ihm recht;
◊ па заслу́гах і пла́та ≅ wie die Kunst, so die Gunst
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
fare
[fer]
1.
n.
1) пла́та за прае́зд (аўто́бусам, цягніко́м)
2) пасажы́р (аўто́буса, цягніка́)
3) е́жа f., харч
a daily fare — штодзённая е́жа
bill of fare — мэню́, indecl.
2.
v.i.
1) е́сьці, харчава́цца
He fares well — ён до́бра харчу́ецца
2) ве́сьціся
he is faring well in school — яму́ до́бра йдзе́ наву́ка
3) даво́дзіцца
it will fare hard with the thief, if… — Зло́дзею ця́жка давядзе́цца, калі́…
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ме́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
1. Адпаведны размер чаго‑н. Каб абутак шыць па мерцы: Не вялікі, не малы, Прымяраеш, круціш-верціш — Падбіраеш капылы. Непачаловіч.
2. Прадмет, які служыць для вымярэння даўжыні. Калі заходзім у другую палавіну хаты нашага калгаснага садоўніка .., у вочы адразу кідаецца двухметровая, з адламаным канцом-нагой, брыгадзірская мерка «каза». Шуцько.
3. Пасудзіна для мерання чаго‑н. вадкага або сыпучага. — Гэты хлапчук без чаргі, не адпускайце, — нібы прачнулася .. [жанчына] ад бразгату літровай меркі аб бітон. Пальчэўскі. Хлеба нам гаспадыня не прыбаўляла, бульбы таксама насыпала адну мерку: хочаш — еш, хочаш — бяры з сабою. Якімовіч.
4. перан. Спосаб ацэнкі, крытэрый. — Я пачынаю думаць, што да ўсяго трэба падыходзіць з нейкаю меркаю, але гэтай меркі ў мяне няма. Колас. Кастрычнік, Ні ў чым ты не знаеш стандарту, Нічога не мераеш меркай крывою. Барадулін.
5. Уст. Плата збожжам за памол у млыне. Пакуль прымаць мерку ў новых завознікаў, студэнт паглядзеў на вялікія, як добрыя парсюкі, мяхі Сценкі Мякіша, што хітра прысуседзіліся каля самага каша. Брыль.
•••
Мераць усё (усіх) сваёй меркай гл. мераць.
Мераць усіх адной меркай гл. мераць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
commission
[kəˈmɪʃən]
1.
n.
1) даручэ́ньне n.; паўнамо́цтва n., манда́т -у m.
2)
а) зага́д пра нада́ньне вайско́вага ра́нгу
б) нада́дзены ранг
to get a commission — атрыма́ць афіцэ́рскі ранг
to resign one’s commission — зво́льніцца з вайско́вае слу́жбы
3) камі́сія f., камітэ́т -у m.
4) камісі́йная пла́та
2.
v.t.
1) прызнача́ць на стано́вішча; дэлегава́ць; дава́ць паўнамо́цтвы
2) даруча́ць, дава́ць замо́ву (мастаку́ на карці́ну)
3) рыхтава́ць да дзе́яньня
•
- in commission
- out of commission
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
opłata
opłat|a
ж.
1. плата;
za niewielką (drobną) ~ą — за невялікую плату;
2. пошліна, збор;
~a celna — мытная пошліна;
~a manipulacyjna — маніпуляцыйная аплата;
~a ubezpieczeniowa — страхавы збор;
~a pocztowa — паштовы збор;
~a drogowa — дарожны збор;
~a stemplowa — гербавы збор
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
płyta
ж.
1. пліта; панэль;
płyta marmurowa — мармуровая пліта;
płyta chodnikowa — тратуарная плітка;
płyta nagrobkowa — надмагільная пліта;
płyta pamiątkowa — мемарыяльная дошка;
2. пліта;
płyta kuchenna — кухонная пліта;
3. пласцінка; кружэлка; дыск;
płyta kompaktowa — кампакт-дыск;
płyta główna камп. мацярынская (галоўная) плата
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)