suppress [səˈpres] v.

1. спыня́ць;

suppress an uprising душы́ць паўста́нне

2. стры́мліваць, заглуша́ць, прыглуша́ць;

suppress a newspaper забарані́ць вы́пуск газе́ты;

suppress anger прыглуша́ць гнеў;

suppress the truth уто́йваць пра́ўду, замо́ўчваць пра́ўду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

раб, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. У рабаўладальніцкім грамадстве: чалавек, які з’яўляўся поўнай уласнасцю гаспадара-рабаўладальніка і быў пазбаўлены правоў і сродкаў вытворчасці.

Гандаль рабамі.

Цяжкая праца рабоў.

Паўстанне рабоў.

2. Пра бяспраўнага, паднявольнага чалавека, які знаходзіцца ў поўнай эканамічнай, палітычнай і пад. залежнасці ад каго-н.

3. перан., чаго. Чалавек, які поўнасцю падпарадкаваў чаму-н. сваю волю, свае ўчынкі.

Р. моды.

Р. сваіх прывычак.

|| ж. рабы́ня, -і, мн. -і, -бы́нь іраба́, -ы́ (толькі адз.).

|| прым. ра́бскі, -ая, -ае.

Рабская псіхалогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбро́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад узброіць.

2. у знач. прым. Які мае пры сабе зброю. Узброены атрад. Узброеная варта. □ З машыны выйшаў узброены чалавек у вайсковай форме. Чарнышэвіч.

3. у знач. прым. Які ажыццяўляецца са зброяй у руках. Узброенае паўстанне. Узброеная барацьба.

•••

Узброены нейтралітэт гл. нейтралітэт.

Узброены да зубоў — вельмі добра ўзброены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сму́та ‘мяцеж, паўстанне, беспарадак’, ‘душэўнае замяшанне, трывога, хваляванне’ (ТСБМ, Нас., Бяльк.), ‘смутак, сум’ (Нас., Шымк. Собр., Бяльк.), смут ‘тс’ (Бяльк.). Укр. сму́та ‘сум, журба; закалот, рокат, хваляванне’, рус. сму́та ‘мяцеж, сумятня, разруха; замяшанне, хваляванне’, стараж.-рус. съмутъ ‘сарамлівасць, хваляванне’, славац. smut, smuta ‘сум, журба’, серб.-харв. сму̏та ‘завіруха’, балг. смут ‘бунт, беспарадкі; сумятня’, макед. смут ‘бунт, беспарадкі; сумятня, разгубленасць’. Прасл. *sъmǫta < *sъmǫtiti, параўн. ст.-слав. съмѫтити ‘усхваляваць, узбурыць, збянтэжыць’. Да муціць, гл. (Фасмер, 3, 694; ЕСУМ, 5, 331).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

scotch​3 [skɒtʃ] v. выво́дзіць са стро́ю; абясшко́джваць; спыня́ць, знішча́ць (што-н.);

scotch a mu tiny задушы́ць паўста́нне;

scotch a snake вы́рваць джа́ла ў змяі́;

scotch arumour спыні́ць чу́ткі (пра што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падаві́ць

1. разм. unterdrücken vt;

падаві́ць паўста́нне éinen Áufstand unterdrücken;

падаві́ць забасто́ўку éinen Streik níederschlagen* аддз. [unterdrücken];

2. вайск. (агнём) níederschlagen* аддз. vt, bekämpfen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бунт м. (паўстанне) Áufruhr m -(e)s, -е, Áufstand m -(e)s, -stände, Revólte [-v-] f -, -n, Rebellíon f -, -en; Meuteréi f -, -en (у флоце)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перамагано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які завяршыўся перамогай, нясе перамогу. Гадавіна перамаганоснага завяршэння Вялікай Айчыннай вайны. Перамаганоснае паўстанне. Перамаганоснае наступленне. □ З перамаганосным Кастрычнікам, з надыходам новай эры — эры сацыялізма — мы па праву звязваем і ўтварэнне ў снежні 1922 года Саюза Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік. Машэраў. // Які перамагае ўсе перашкоды, пераможны. Перамаганоснае будаўніцтва камунізма. Перамаганосны рух наперад. // Які ўвасабляе перамогу. Перамаганосны сцяг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dämpfen

I

vt памянша́ць, тушы́ць, прыглуша́ць

den Áufstand ~ — душы́ць паўста́нне

II

vt па́рыць, тушы́ць (мяса і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

«Вайна дубінак», гл. Сялянскае паўстанне 1596—97 у Фінляндыі

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)