заала́трыя

(ад заа- + -латрыя)

сукупнасць абрадаў і вераванняў, звязаных з рэлігійным культам жывёл; была пашырана ў Стараж. Егіпце, Індыі і іншых краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карыфе́на

(н.-лац. coryphaena)

рыба атрада акунепадобных даўжынёй 0,7—2 м, якая пашырана ў верхніх слаях трапічных водаў усіх акіянаў, аб’ект промыслу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

на́я

(інд. naja)

вельмі ядавітая змяя сям. аспідаў з шыяй, здольнай расшырацца ў выглядзе круга; пашырана ў Індыі; індыйская кобра, змяя-акулярніца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прыстэ́ла

(н.-лац. pristella)

рыба атрада карпападобных, якая пашырана ў невялікіх стаячых або малапраточных вадаёмах на поўначы Паўд. Амерыкі; вядома як акварыумная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэ́зус

(лац. rhesus)

1) вузканосая малпа роду макак, якая пашырана ў Індыі, Індакітаі і ў Гімалаях;

2) тое, што і рэзус-фактар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сінехако́кус

(н.-лац. synechococcus)

аднаклетачная сіне-зялёная водарасць сям. кокабактрэйных, якая пашырана пераважна ў стаячых водах, мінеральных крыніцах і на наземных субстратах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сінехацы́сціс

(н.-лац. synechocystis)

аднаклетачная сіне-зялёная водарасць сям. кокабактрэйных, якая пашырана ў прэсных і салёных водах, на наземных субстратах, у глебе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стыхако́кус

(н.-лац. stichococcus)

аднаклетачная або ніткаватая зялёная водарасць сям. улотрыксавых, якая пашырана ў глебах, трапляецца сярод планктону праточных і стаячых вадаёмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хамесіфо́н

(н.-лац. chamaesiphon)

аднаклетачная сіне-зялёная водарасць сям. хамесіфонавых, якая пашырана пераважна ў стаячых і праточных прэсных водах, бедных пажыўнымі рэчывамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыліндрацы́сціс

(н.-лац. cylindrocystis)

зялёная водарасць сям. мезатэніевых, якая пашырана пераважна ў водах з нізкай кіслотнасцю, у вільготных месцах і сярод імхоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)