бура́ты, -аў, адз. бура́т, -а, М -ра́це, м.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Рэспублікі Бурація, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. бура́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. бура́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пе́рсы, -аў, адз. перс, -а, м.

Ранейшая назва іранцаў; цяпер — назва нацыі фарсаў, якая складае каля паловы насельніцтва Ірана.

|| ж. персія́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. персі́дскі, -ая, -ае.

Персідская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ма́ўры, ‑аў; адз. маўр, ‑а, м.; маўрытанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. маўрытанкі, ‑нак; ж.

1. У старажытнасці і ў сярэднія вякі — еўрапейская назва карэннага насельніцтва Паўночнай Афрыкі (акрамя Егіпта) і арабаў, якія ў 8 ст. заваявалі Паўночную Афрыку і большую частку Пірэнейскага паўвострава.

2. Арабскае насельніцтва сучаснай Маўрытаніі.

[Лац. Mauri ад грэч. maurós — цёмны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запатрабава́нні мн Bedürfnisse pl, Bedárfswünsche pl; Erfórdernisse pl; Interéssen pl;

запатрабава́нні насе́льніцтва die Bedárfswünsche der Bevölkerung;

асабі́стыя [ула́сныя] запатрабава́нні die persönlichen Bedürfnisse;

запатрабава́нні пакупніко́ў Kúndenwünsche pl;

адпаве́дна [які адпавяда́е] запатрабава́нням bedárfsgerecht;

вывучэ́нне запатрабава́нняў (насе́льніцтва) Bedárfsforschung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аўтахто́ны, ‑аў; адз. аўтахтон, ‑а, м.

Карэннае, спрадвечнае насельніцтва краіны; абарыгены. // Жывёлы або расліны, якія ўзніклі на данай тэрыторыі.

[Грэч. autochthon — тубылец, туземец.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амерыка́нцы, ‑аў; адз. амерыканец, ‑нца, м.; амерыканка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. амерыканкі, ‑нак; ж.

Насельніцтва Злучаных Штатаў Амерыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірла́ндцы, ‑аў; адз. ірландзец, ‑дца, м.; ірландка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. ірландкі, ‑дак; ж.

Народ, асноўнае насельніцтва Ірландыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ісла́ндцы, ‑аў; адз. ісландзец, ‑дца, м.; ісландка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. ісландкі, ‑дак; ж.

Народ, асноўнае насельніцтва Ісландыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іспа́нцы, ‑аў; адз. іспанец, ‑нца, м.; іспанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. іспанкі, ‑нак; ж.

Народ, асноўнае насельніцтва Іспаніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

італья́нцы, ‑аў; адз. італьянец, ‑нца, м.; італьянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. італьянкі, ‑нак; ж.

Народ, асноўнае насельніцтва Італіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)