паразбіва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разбіцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Талеркі паразбіваліся. Машыны паразбіваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рудапрамы́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ачысткі руды вадой; які служыць для ачысткі руды вадой. Рудапрамывачныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кле́ма

(ням. Klemme)

прыстасаванне для далучэння правадоў да машыны, прыбора, апарата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перагрузі́ць, -ужу́, -у́зіш, -у́зіць; -у́жаны; зак., каго-што.

1. Грузячы, перамясціць.

П. збожжа з машыны ў вагоны.

2. Нагрузіць празмерна.

П. воз.

П. вучняў дамашнімі заданнямі (перан).

|| незак. перагружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перагру́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

|| прым. перагру́зачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Перагрузачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для паліўкі. Стаялі на доўгай пустой плошчы, выстраіўшыся ў рад, палівачныя машыны. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыско́рыцца, ‑рыцца; зак.

1. Стаць больш скорым, імклівым. Рух машыны прыскорыўся.

2. Настаць хутчэй, чым меркавалася. Ад’езд прыскорыўся нечакана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесапаса́дачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пасадкі лесу. Лесапасадачныя работы. // Які прызначаны, служыць для пасадкі лесу. Лесапасадачныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́скавы, ‑ая, ‑ае.

З рабочай часткай у выглядзе спецыяльнага дыска (пра машыны, механізмы). Дыскавая сеялка. Дыскавая барана. Дыскавая піла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́нгавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фангу; зроблены з фангу. Фангавы тавар. // Звязаны з вырабам фангу. Фангавыя машыны.

[Ад ням. fangen — лавіць (пятлю).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматразцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае некалькі ці многа разцоў, рэжучых інструментаў (пра станкі, машыны, прыстасаванні). Шматразцовы фрэзерны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)