ка́бельтаў

(гал. kabeltouw)

1) марская мера даўжыні, роўная 185,2 м;

2) тоўсты марскі пяньковы канат.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

у́льва

(н.-лац. ulva)

зялёная водарасць сям. улотрыксавых; служыць кормам для многіх насельнікаў мора; марская салата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

marine​2 [məˈri:n] adj. марскі́; які́ мае дачыне́нне да мо́ра або́ караблёў;

marine plants марскі́я раслі́ны;

marine life марска́я фло́ра і фа́ўна;

marine insurance марско́е страхава́нне (суднаў і грузаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спрут, ‑а, М спруце, м.

Марская жывёла класа галаваногіх малюскаў з мешкападобным целам і васьмю шчупальцамі; васьміног. Тут жа чарнелі карчы-вываратні з фантастычнымі карэннямі, падобныя да страшных спрутаў. Бядуля. / у перан. ужыв. На Захад, таварыш! На логава спрутаў! Фашысцкая пала мяжа. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрэга́т, ‑а, М ‑гаце, м.

1. Трохмачтавае паруснае ваеннае быстраходнае судна. У такія хвіліны ў канторы можна слухаць цэлыя лекцыі па гісторыі Жмені, пра мінулае Ліменскага лесу, з якога Пётр І будаваў першыя фрэгаты на Чорным моры. Карамазаў.

2. Вялікая трапічная марская птушка атрада весланогіх.

[Іт. Fregata.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́лька ж. Kíeselstein m -(e)s, -e, Kíesel m -s, -; Geröll n -(e)s, -e;

марска́я га́лька marínes Úfergeröll

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

morski

morsk|i

марскі;

cisza ~a — штыль;

piechota ~a — марская пяхота;

choroba ~a — марская хвароба;

drogą ~ą — марскім шляхам; морам; па моры;

latarnia ~a — маяк;

świnka ~a заал. марская свінка (Cavia porcellus);

cielę ~ie заал. цюлень;

koń ~i заал. морж (Odobaenus rosmarus L.);

wilk ~i — марскі воўк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аквамары́н

(лац. aqua marina = марская вада)

мінерал, разнавіднасць берылу, каштоўны празрысты камень сінявата-зялёнага або блакітнага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ка́йра

(ад эст. kaur)

марская палярная птушка сям. чысцікавых з чарнавата-бурым апярэннем зверху і белым знізу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сардзі́на

(іт. sardina)

невялікая марская прамысловая рыба сям. селядцовых са сціснутым целам і баразёнкамі на жабернай крышцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)