ко́лер, -у,
1. Светлавы тон чаго
2. У жывапісе: адценне фарбы, густата, ступень яе яркасці.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ко́лер, -у,
1. Светлавы тон чаго
2. У жывапісе: адценне фарбы, густата, ступень яе яркасці.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэ́па, -ы,
Караняплод з акруглым коранем светла-жоўтага
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
свінцо́вы, -ая, -ае.
1.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
cupreous
1) медзяны́, ме́дны
2) медзяні́стага, чырво́на-рудо́га
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пікры́навы, ‑ая, ‑ае.
У выразе: пікрынавая кіслата — выбуховае рэчыва ў форме крышталяў жоўтага
[Ад грэч. pyktos — горкі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анда́тра, ‑ы,
Грызун з каштоўным бліскучым густым футрам бурага
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
астралі́т, ‑у,
1. Шкляны сплаў чырвонага
2. Род выбуховага рэчыва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
латэры́т, ‑у,
Горная парода чырвонага або бурага
[Ад лац. later — цэгла.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́хравы, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўтрымлівае ў сабе вохру.
2. Жаўтавата-чырвоны,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стані́н, ‑у,
Мінерал з класа сульфідаў сталёва-шэрага
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)