brain1 [breɪn] n.
1. мозг;
brain cells мазгавы́я кле́ткі
2. pl. brains мазгі́ (страва)
3. звыч. pl. ро́зум; разумо́выя здо́льнасці; інтэле́кт;
Use your brains! Падумай!;
You need brains as well as brawn to do the job. Для гэтай працы вам патрэбна не толькі сіла, але і мазгі.
4. infml разу́мны/мазгаві́ты чалаве́к
♦
have smth. on the brain infml пастая́нна ду́маць аб не́чым
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дзяле́нне ср., в разн. знач. деле́ние; (на члены — ещё) члене́ние;
дз. на ча́сткі — деле́ние (члене́ние) на ча́сти;
зрабі́ць дз. трохчле́на на двухчле́н — произвести́ деле́ние трёхчле́на на двучле́н;
асно́ва ~ння — основа́ние деле́ния;
дз. кле́ткі — деле́ние кле́тки;
нане́сці ~нні — нанести́ деле́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кінетасо́ма
(ад гр. kinetos = рухомы + сома)
асобае ўтварэнне ў плазме клеткі, ад якога ў прасцейшых адыходзіць жгуцік або раснічка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
макрафа́гі
(ад макра- + -фаг)
клеткі злучальнай тканкі жывёльных арганізмаў, здольныя захопліваць і пераварваць бактэрыі і іншыя чужародныя арганізму часцінкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мане́ра2
(гр. moneres = адзінокі)
біял. гіпатэтычны бяз’ядзерны кавалачак пратаплазмы, з якога ў працэсе гістарычнага развіцця арганізмаў утварыліся клеткі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
нематацы́сты
(ад гр. nema, -atos = нітка + цыста)
жыгучыя клеткі ў некаторых кішачнаполасцевых жывёл, якія з’яўляюцца органамі нападзення і абароны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
статарэцэ́птары
(ад гр. statos = які стаіць + рэцэптары)
спецыялізаваныя клеткі, якія фіксуюць змены становішча цела або яго частак у прасторы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
храматафо́ры
(ад храмата + -фор)
1) пігментныя клеткі ў скураным покрыве жывёл і чалавека;
2) бялковае цела пратаплазмы клетак водарасцяў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
экзо́смас
(ад экза- + осмас)
біял. прасочванне (дыфузія) вадкасцей і некаторых раствораных рэчываў з клеткі ў знешняе асяроддзе (проціл. эндосмас).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
энтэрацы́ты
(ад энтэра- + -цыты)
клеткі прызматычнага эпітэлію, размешчаныя ў адзін слой на паверхні варсінак тонкага кішэчніка жывёл і чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)