f -, -en гульня́, ігра́; пагардл. балаўство́; дро́бязь, глу́пства
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Ке́бла ’драўляная цурка цыліндрычнай формы’, ’дзіцячая гульня (удзельнікі гульні палкай збіваюць кебла)’ (Янк. III). Запазычанне з балт.літ.kebla mušti — дзіцячая гульня — у зямлю утыкаюць галінку, надзяваюць на яе кружок і намагаюцца здалёк збіць яго. Гл. Урбуціс, Baltistica, V (1), 1969, 60; Лаўчутэ, Балтизмы, 67.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
«ДВА АГНІ́»,
бел.нар.гульня. Удзельнікі (8—20 чал.) дзеляцца на 2 каманды, выбіраюць «агнёў» (вядучых). На пляцоўцы чэрцяць «калідор» (даўж. 8—12 м, шыр. 8—10 м). «Агні» становяцца ў «калідоры», гульцы — паабапал яго. Ударам аб зямлю ўнутры «калідора» гулец адной каманды перакідвае мяч гульцу другой, а «агні» ловяць. Гулец, мяч якога злоўлены, лічыцца «згарэлым» і выбывае. Гульня працягваецца, пакуль «агні» выведуць з яе гульцоў другой каманды. Гульню можна праводзіць і са зменай «агнёў» праз 10—15 мін. Перамагае той, хто выведзе з гульні найб. гульцоў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
«ГУ́СІ-ЛЕ́БЕДЗІ»,
бел.нар.гульня. Удзельнікі выбіраюць кіраўніка — «гусіную маці» і дзеляцца на 2 групы — «гусей» і «ваўкоў». «Маці» садзіцца на лаўку, «гусі» становяцца на процілеглым баку, «ваўкі» — у цэнтры. «Маці» кліча «гусей»: «Гусі, дадому!». Тыя пытаюцца: «А што дома?». «Маці»: «Піці і есці, але ж ваўкі дзесьці!». «Гусі»: «А што ім рабіць?». «Ваўкі»: «Гусей лавіць». «Маці» камандуе: «Шэры, белы, валахаты, уцякайце ўсе дахаты». «Гусі» бягуць да яе, а «ваўкі» іх ловяць. Гульня працягваецца, пакуль «ваўкі» не пераловяць усіх «гусей», пасля мяняюцца ролямі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
лапта́, ‑ы, ДМ ‑пце, ж.
1. Руская народная гульня ў мяч дзвюма партыямі. Хлопцы-падшывальцы гуляюць на вуліцы ў лапту.Навуменка.
2. Лапатка, якой б’юць па мячы ў гэтай гульні. Ударыць мяч лаптой.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каламбу́р, ‑а, м.
Жарт, заснаваны на выкарыстоўванні розных слоў, блізкіх па гучанню, або розных значэнняў аднаго слова; гульня слоў. Быстроў не вешаў галавы, пасмейваўся сабе, сыпаў каламбурамі і, здавалася, быў зусім задаволены лёсам.Мележ.
[Фр. calembour.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пра́тушкі ’гульня ў хованкі’ (свісл., Нар. словатв.). З рус.прятки ’тс’ з іншай суфіксацыяй.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
quarter-final[ˌkwɔ:təˈfaɪnl]n.sport
1. чвэрцьфіна́льная гульня́
2.pl.quarter-finals чвэрцьфіна́л;
enter/reach the quarter-finals вы́йсці ў чвэрцьфіна́л
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
squash1[skwɒʃ]n.
1.sport сквош (гульня ў мяч)
2.BrE фрукто́вы напо́й;
orange squash аранжа́д
3. ціскані́на, таўкатня́, нато́ўп
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ватэрпо́ла
(англ. water-polo)
спартыўная камандная гульня ў мяч на вадзе; воднае пола.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)