jackpot [ˈdʒækpɒt] n. джэк-по́т, гало́ўны прыз (у латарэі, ігральным аўтамаце і да т.п.); банк (у картачнай гульні);

hit the jackpot infml

1) забіра́ць усе́ ста́ўкі

2) дасягну́ць веліза́рнага по́спеху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

предложе́ние​II ср., грам. сказ, род. ска́за м.;

гла́вное предложе́ние гало́ўны сказ;

просто́е предложе́ние про́сты сказ;

сло́жное предложе́ние склада́ны сказ;

прида́точное предложе́ние дада́ны сказ;

сложноподчинённое предложе́ние складаназале́жны сказ.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

highway

[ˈhaɪweɪ]

n.

1) шаша́ f.; аўтастра́да f.

2) гало́ўны шлях або́ тракт, гасьці́нец -ца m.

•

- the highway to promotion

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

keynote

[ˈki:noʊt]

n.

1) гало́ўны тон (га́мы)

2) гало́ўная ду́мка, ідэ́я; вяду́чы пры́нцып

keynote speech — асно́ўная прамо́ва (на канфэрэ́нцыі, зье́зьдзе)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fundamental

[,fʌndəˈmentəl]

1.

adj.

1) асно́ўны

2) грунто́ўны; істо́тны, гало́ўны, фундамэнта́льны

fundamental changes — грунто́ўныя зьме́ны

2.

n. fundamentals

асно́вы pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

А́рхі- ўзмацняльны прэфікс, першапачаткова ў грэчаскіх словах са значэннем ’старшы, галоўны’; параўн. яшчэ ст.-рус., пазней ст.-бел. архидиаконъ, архиепископъ, архимандритъ, архистратигъ, архисинагогъ (Гіст. лекс., 121; Гіст. мовы, 1, 307; Працы IM, 7, 144, 147, 224, дзе даюцца і вытворныя), частка з якіх пазней выпала (Шакун, Гісторыя, 277). На беларускай глебе ўтвораны гібрыдныя словы тыпу архідурны, архіразумны, архімільянер. Гіст. мовы, 1, 134, 229; Фасмер, 1, 90.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прынцыпа́л ’начальнік, гаспадар у адносінах да падначаленых’ (ТСБМ), прынцыпа́лка ’завадатарка’ (Нас.), прынцыпа́луха ’ахайны чалавек’ (Сіг.). Адзначаецца ўжо ў ст.-бел. з цікавым значэннем — принципалъ ’завадатар якой-небудзь крымінальнай справы’. Запазычана са ст.-польск., сучаснае польск. pryncypał ’шэф, кіраўнік’, адтуль жа і ўкр. принципа́л ’гаспадар, начальнік; пра кіраўніка якой-небудзь установы, прадпрыемства’, што, у сваю чаргу, з лац. principālis ’першы, галоўны, найважнейшы’ (ЕСУМ, 4, 575; Банькоўскі, 2, 806).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скердзь, скерць ‘галоўны пастух’ (гродз., тальм., трак., Сл. ПЗБ), скерць ‘авечы пастух’ (Сцяшк. Сл.), ст.-бел. скердь (skierdź) ‘наёмная праца’ (Яблонскіс), польск. дыял. skʼercʼ ‘вясковы пастух, старшы пастух’. Выводзяць з літ. skėr̃džius, ker̃džius ‘пастух’, што ўзыходзіць да і.-е. *kerdh‑ ‘чарга, стойла, статак’ (Фрэнкель, 242; Сабаляўскас, LKK, 12, 7 і наст. Лаўчутэ, Балтизмы, 33). Анікін (Опыт, 279) мяркуе пра польскае пасрэдніцтва, што патрабуе дадатковай аргументацыі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

віно́ўнік м разм Úrheber m -s, -; Schúldige (sub) m -n, -n;

гало́ўны віно́ўнік Háuptschuldige (sub) m -n, -n;

віно́ўнік урачы́стасці Geféierte (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Chef

[ʃεf]

1.

m -s, -s шэф, кіраўні́к, нача́льнік

2.

(у складаных назоўніках)

1) гало́ўны, ста́ршы

2) шэ́фскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)