рабдадэ́рма

(н.-лац. rhabdoderma)

каланіяльная сіне-зялёная водарасць сям. кокабактрэйных, якая трапляецца пераважна ў прэсных стаячых вадаёмах і на сушы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сіну́ра

(н.-лац. synura)

каланіяльная залацістая водарасць сям. сінуравых, якая трапляецца ў планктоне і сярод зараснікаў прыбярэжнай расліннасці прэсных вадаёмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спандыло́зіум

(н.-лац. spondylosium)

ніткаватая зялёная водарасць сям. дэсмідыевых, якая трапляецца ў азёрах, балотах, радзей у рэках, вадасховішчах і сажалках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стыгеякло́ніум

(н.-лац. stigeoclonium)

ніткаватая зялёная водарасць сям. хетапоравых, якая пашырана ў прэсных і саланаватых водах у абрастаннях розных субстратаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трапідане́іс

(н.-лац. tropidoneis)

аднаклетачная дыятомавая водарасць сям. навікулавых, якая пашырана ў планктоне салёных і саланаватых вадаёмаў, зрэдку ў прэсных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

уло́трыкс

(н.-лац. ulothrix)

ніткаватая зялёная водарасць сям. улотрыксавых, якая пашырана ў прэсных, марскіх і саланаватых вадаёмах, трапляецца ў глебе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

філафо́ра

(ад гр. phyllon = лісток + phoros = які нясе)

чырвоная водарасць сям. філафоравых, якая пашырана ў морах цёплых і ўмераных зон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цілахры́зіс

(н.-лац. tylochrysis)

аднаклетачная залацістая водарасць сям. лагініевых, якая трапляецца ў вадаёмах на нітках водарасцей мужоцыя, эдагоніум, мікраспора, трыбанема.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыматапле́ўра

(н.-лац. cymatopleura)

аднаклетачная дыятомавая водарасць сям. сурырэлавых, якая пашырана пераважна ў бентасе, радзей планктоне прэсных, часам саланаватых вадаёмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цэнацы́сціс

(н.-лац. coenocystis)

каланіяльная зялёная водарасць сям. радыякокавых, якая пашырана ў планктоне, радзей у бентасе сажалак, азёр і вадасховішчаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)