Verbum

бязва́жкі, -ая, -ае.

Які мае вельмі малую вагу, лёгкі.

|| наз. бязва́жкасць, -і, ж.

У стане бязважкасці.

га́дкі, -ая, -ае (разм.).

Вельмі непрыемны, брыдкі; які выклікае агіду.

Г. ўчынак.

Гадкае надвор’е.

Г. чалавек.

малалю́дны, -ая, -ае.

3 невялікай колькасцю людзей, не вельмі людны.

Малалюдная вёска.

|| наз. малалю́днасць, -і, ж.

маляўні́чы, -ая, -ае.

Вельмі прыгожы, захапляючы сваёй прыгажосцю.

Панямонне — м. куток Беларусі.

|| наз. маляўні́часць, -і, ж.

навамо́дны, -ая, -ае.

Які адпавядае новай, апошняй модзе; які стаў вельмі модным.

Навамодная сукенка.

Н. танец.

надзвыча́йна, прысл.

1. У высокай ступені.

Н. адукаваны чалавек.

2. Вельмі, надта.

Адбылася н. прыемная размова.

надме́рны, -ая, -ае.

Які перавышае меру, вельмі вялікі па велічыні, памерах, сіле і пад.

Н. цяжар.

белабры́сы, -ая, -ае (разм.).

З вельмі светлымі бровамі, валасамі, вейкамі.

Б. хлопец.

|| наз. белабры́сасць, -і, ж.

бі́ўні, -яў, адз. бі́вень, бі́ўня, м.

Вельмі развітыя іклы ці разцы ў некаторых млекакормячых.

Б. слана.

залапата́ць, -пачу́, -по́чаш, -по́ча; -пачы́; зак.

Пачаць вельмі хутка, неразборліва гаварыць.

Прахожы спыніўся і штосьці залапатаў.