odraza

odraz|a

ж. агіда;

czuć ~ę do kogo — адчуваць агіду да каго;

budzić ~ę — выклікаць агіду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

krępować się

krępowa|ć się

незак. саромецца, бянтэжыцца, адчуваць сябе няёмка;

~ł się nieznajomych — ён саромеўся незнаёмых

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

awersja

awersj|a

ж. агіда; непрыязнасць;

mieć do — czego/kogo

~ę — адчуваць антыпатыю (агіду) да каго/чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

qualm [kwɑ:m, kwɔ:m] n. (about)

1. сумне́нне, няўпэ́ўненасць; хіста́нне;

He had no qualms about working in a foreign country. Ён без роздуму згадзіўся працаваць за мяжой.

2. неспако́й, трыво́га;

feel some qualms about the future адчува́ць страх пе́рад бу́дучыняй

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

отвраще́ние ср.

1. уст. (действие) адваро́чванне, -ння ср.; адхіле́нне, -ння ср., адвядзе́нне, -ння ср., адво́д, -ду м.; см. отвраща́ть;

2. (брезгливость) агі́да, -ды ж.;

пита́ть отвраще́ние га́дзіцца (чым-небудзь), адчува́ць агі́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kränken

1.

vt крыўдзіць, абража́ць

sich gekränkt fühlen — адчува́ць сябе́ [быць] пакрыўджаным

2.

(sich)

(über A) абража́цца, крыўдзіцца (на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unequal [ʌnˈi:kwəl] adj. (in)

1. няро́ўны, не раўназна́чны; неадно́лькавы;

an unequal match няро́ўны шлюб

2. нераўнапра́ўны, несправядлі́вы;

an unequal contest няро́ўнае спабо́рніцтва

3. fml (to) неадпаве́дны, неадэква́тны; недастатко́вы;

feel unequal to the task адчува́ць сябе непрыда́тным для тако́й пра́цы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Ла́кнуць ’вельмі хацець’ (Сл. паўн.-зах.), укр. лапнуты ’жадаць’, ’быць прагным’, польск. łaknąć ’быць галодным’, ’прагна есці’, ’быць пажадлівым’, ’вельмі хацець чаго-небудзь’, ’хацець піць’, рус.-ц.-слав. лапнуты ’галадаць’, ’прагна хацець’, славен. lȃkniti ’згаладнець’. Прасл. olknęti. Да прасл. olkati ’галадаць, быць галодным’. Параўн. літ. alkti ’галадаць’, ’жадаць’, дат. alkt ’хацець піць’, ’адчуваць голад, моцна жадаць’, ’быць пажадлівым’. Магчыма, роднасным з’яўляюцца: ст.-в.-ням. ilgi ’голад’ (Траутман, 6–7; Фасмер, 2, 452, дзе даецца больш падрабязная літаратура), ірл. еіс ’злы’ (Развадоўскі. Wybór, 2, 158–159; Покарны, 307).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыме́рацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Вызначыць сваю адпаведнасць з кім‑, чым‑н. (па якіх‑н. якасцях, асаблівасцях). Затым .. [Фішар] прымераўся да глыбіні — бруствер яшчэ не дасягаў і грудзей. Быкаў. [Архіп Спірыдонавіч] парашыў паглядзець, як .. [сыны] жывуць, нават неяк прымерацца да іх жыцця. «Маладосць».

2. Разм. Прыстасавацца, прызвычаіцца да чаго‑н. Да крокаў тваіх я імкнуўся прымерацца, Наперад не лезучы гвалтам. Панчанка. [Кручанюк] патроху звыкся са сваёю славаю, добра прымераўся да розных трыбун і пачынаў ужо адчуваць сябе незаменным чалавекам для грамадства. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сціска́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да сціснуцца.

2. Разм. Адчуваць няёмкасць, сарамлівасць. Пятрусь баяўся і таго, каб Рыгор не пачаў саромецца. .. Чаго іншага, а пачне сціскацца, адказвацца ад патрат на яго. Гартны. // (з адмоўем «не»). Абл. Дзейнічаць бесцырымонна ў адносінах да каго‑н. Цяпер яна [маладзіца] смяецца і не сціскаецца ў розных мянушках па .. адрасу [Лабановіча]. Колас.

3. Разм. Ціснуцца; скупіцца. Чалавек ён [Стась Ломаць] быў хітры, усё прыбядняўся, сціскаўся, і не любілі яго ў Наносах. Чарнышэвіч.

4. Зал. да сціскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)