verschánzen

1.

vt вайск. умацо́ўваць, абко́пваць (пазіцыі)

2.

(sich) абко́пвацца, рабі́ць сабе́ ако́пы, умацо́ўвацца Verschánzung

f -, -en вайск. ако́пы, умацава́нне; палявы́я ўмацава́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

versórgen

1.

vt (mit D)

1) забяспе́чваць (чым-н.), абслуго́ўваць

2) выко́нваць

2.

(sich) рабі́ць запа́сы, забяспе́чваць сябе́

(mit D – чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

begéhen

* vt

1) абхо́дзіць (што-н.)

2) рабі́ць, здзяйсня́ць (злачынства, глупства)

éinen Féhler ~ — зрабі́ць памы́лку

3) адзнача́ць

ein Fest ~ — святкава́ць, адзнача́ць свя́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Béste

sub

1.

m, f -n, -n (най)ле́пшы, -шая

2.n найле́пшае; дабро́, кары́сць; вы́гада

sein ~s tun — рабі́ць усё магчы́мае

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábwechseln

1.

vt мяня́ць; рабі́ць разнаста́йным

2.

vi мяня́цца; чаргава́цца (адзін з адным)

3.

(sich)

(mit D) мяня́цца, чаргава́цца (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ánstalt

f -, -en

1) устано́ва, інстыту́т

2) (псіхіятры́чная) ляка́рня

~en máchen [tréffen*] — рабі́ць неабхо́дныя за́хады, рыхтава́цца

kéine ~en máchen — не хаце́ць пачына́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

псава́ць, псую, псуеш, псуе; псуём, псуяце; заг. псуй; незак.

1. што. Прыводзіць у няспраўны стан, рабіць непрыгодным, непрыдатным. Псаваць прадукты. □ Рабочыя псавалі паравозы, вагоны, чыгуначны шлях, каб перашкодзіць немцам вывозіць нарабаванае дабро. Лынькоў. Шмат хто з .. [хлопцаў] вызначаўся хіба тым, што на дзіва часта псаваў станкі ці ламаў дэфіцытныя фрэзы. Мележ. // Наносіць шкоду чаму‑н. Псаваць здароўе. Псаваць вочы. □ — Цукеркі дзеду — не, не любы, Няхай іх качкі: псуюць зубы, Дык лепш не знаць іх. Колас.

2. што. Рабіць непрыемным, брыдкім; пагаршаць. Псаваць адносіны. Псаваць смак. □ Цяжкая хвароба псавала настрой пісьменніку, і ён часам нават губляў веру ў свае сілы. Хведаровіч. Адно толькі псавала ўражанне — старая скрынка для посуду на сцяне побач з печкаю. Ваданосаў. Сяргей злаваўся, што Надзя не можа супакоіць сваю маці, і гэта вельмі псавала яго ўзаемаадносіны з жонкай. Рамановіч. // Рабіць непрыгожым. Псаваць выгляд. □ Саханюк быў хлопец сухарлявы, досыць высокага росту, меў даволі прыгожы твар, але малавыразныя, жаўтавата-карыя вочы яго крыху псавалі. Колас.

3. каго-што. Дрэнна ўплываць на каго‑н., прывіваць дрэнныя схільнасці каму‑н. — У шафу павесіш пазней, — сказала Дора Змітраўна, успомніўшы мужавы дакоры, што сваімі клопатамі псуе дачку. Карпаў. [Тупала:] — Ты бачыў? Зазнаўся! Напісаў дзве бяздарныя кніжачкі і гэтак зазнаўся! Як псуе слава! Шамякін.

4. што. Дарэмна пераводзіць, глуміць. Каму выдаралася вольная часіна, ішоў да кузні пацерціся каля людзей і закурыць з горна, каб не псаваць дома запалкі. Чорны. [Вера] нават падумала, што мастак гэты проста няўдачлівы аматар, які толькі дарэмна псуе дарагія фарбы. Асіпенка.

•••

Псаваць кроў каму — злаваць, раздражняць каго‑н.

Псаваць сабе кроў — злавацца, раздражняцца з-за чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mock

[mɑ:k]

1.

v.t.

1) насьміха́цца, рабі́ць жа́рты з каго́

2) перадра́жніваць

3) падрабля́цца пад каго́, імітава́ць

4) кпіць, зьдзе́квацца з каго́

5) не зварача́ць ува́гі на каго́-што

6) ашу́кваць; падво́дзіць

2.

adj.

несапра́ўдны, удава́ны, імітава́ны

a mock battle — удава́ная бі́тва

3.

n.

1) насьміха́ньне n., кпі́ны pl.

2) паглу́мішча n., по́сьмех -у m., прадме́т насьме́шак

to make mock of — рабі́ць кпі́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abstract

1. [ˈæbstrækt]

adj.

1) абстра́ктны, адця́гнены

Sweetness is abstract; sugar is concrete — Сало́дкасьць — паня́цьце абстра́ктнае; цу́кар — канкрэ́тнае

abstract noun Gram. — абстра́ктны назо́ўнік

abstract number — абстра́ктны лік

2) ідэа́льны; тэарэты́чны

3) Art абстра́ктны

2. [æbˈstrækt]

v.t.

1) абстрагава́ць

2) скарача́ць, рабі́ць рэзюмэ́, рабі́ць вы́піскі

3) выця́гваць, аддзяля́ць, вылуча́ць

3.

n.

1) вы́цяг -у m., каро́ткі зьмест, рэзюмэ́ n

2) абстра́ктны твор маста́цтва

•

- in the abstract

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

брадзі́ць ​1, браджу, бродзіш, бродзіць; незак.

1. Павольна, не прытрымліваючыся дарогі і пэўнага кірунку, хадзіць; блукаць. Міхалка брадзіў за Скуратовічавымі каровамі па пакошы і пожні ніў. Чорны. Ходзіць ён [казёл] па ельніку, Бродзіць па бярэзніку. Якімовіч. // Перамяшчаючыся, наведваць розныя месцы, пранікаць куды‑н. Бродзіць вецер шумлівы, стоногі, Белых зайцаў па моры пасе. Бядуля.

2. Рабіць, пракладваць брод (у 2 знач.).

брадзі́ць ​2, бродзіць; незак.

Знаходзіцца ў стане браджэння (у 1 знач.). Сок вінаградны недзе ў бочках бродзіць. Рудкоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)