Verbum

смарга́нец, ‑нцу, м.

Расліна сямейства злакаў з каласкамі, сабранымі ў вялікія або малыя суквецці.

спажыва́льнік, ‑а, м.

Той, хто (або тое, што) спажывае што‑н. Расліна — спажывальнік азоту.

супрацьсу́таргавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае здольнасць папярэджваць або аслабляць сутаргі (звычайна пра лекавыя прэпараты).

сфармава́цца, ‑муецца; зак.

Прыняць тую ці іншую форму ў працэсе апрацоўкі, штампоўкі або адліўкі.

тампана́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Увядзенне ў рану або поласць тампона (тампонаў).

[Ням. Tamponade.]

трашчэ́нне, ‑я, н.

Злучэнне дзвюх або некалькіх нітак у адну для атрымання суканай пражы.

турбахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Судна, якое прыводзіцца ў рух паравой або газавай турбінай.

турбуле́нтны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Хаатычны, віхравы (пра рух часцінак вадкасці або газу). Турбулентнае цячэнне.

[Лац. turbulentus — бязладны, хаатычны.]

угайда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Ад гайданкі прыйсці ў хваравіты або дрымотны, санлівы стан.

усемяры́х, прысл.

Колькасцю ў сем асоб (рознага полу) або істот (ніякага роду). Працавалі ўсемярых.