Verbum

уласка́віць, -ка́ўлю, -ка́віш, -ка́віць; зак., каго (што).

Зрабіць ласкавым, лагодным.

|| незак. уласкаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. уласкаўле́нне, -я, н.

умыкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., каго (спец.).

Выкрасці нявесту, дзяўчыну.

|| незак. умыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

унасі́ць, унашу́, уно́сіш, уно́сіць; зак., каго-што.

Унесці ўнутр усё, многае ў некалькі прыёмаў.

У. усе скрынкі ў склад.

уплыва́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., на каго-што.

Рабіць уплыў (у 1 знач.).

У. на дзяцей.

У. на творчасць.

усла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ўлены; зак., каго-што.

Праславіць, усхваліць, апець.

У. свой народ.

|| незак. услаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

фіска́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак. (разм.).

Быць фіскалам (у 2 знач.), паклёпнічаць на каго-н.

|| наз. фіска́льства, -а, н.

чу́біць, чу́блю, чу́біш, чу́біць; незак. (разм.).

Тузаць за валасы; біць, лупцаваць.

Хто каго любіць, той таго і чубіць (прыказка).

чу́тнасць, -і, ж.

1. Ступень выразнасці гучання.

Дрэнная ч. радыёперадачы.

2. Магчымасць чуць, слухаць каго-, што-н.

Зона чутнасці.