разда́цца сов., разг., в разн. знач. разда́ться; расши́риться;

бот на капыле́ ~да́ўся — сапо́г на коло́дке разда́лся;

ён прыкме́тна патаўсце́ў, ~да́ўся — он заме́тно потолсте́л, разда́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фі́бра I ж., анат., бот., уст. фи́бра;

◊ усі́мі ~рамі душы́ — все́ми фи́брами души́

фі́бра II ж. (материал) фи́бра;

чамада́н з ~ры — чемода́н из фи́бры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

głupi

głup|i

разм. дурны;

każdy ~i wie, … — любы дурань ведае, …;

~i jak stołowe nogi разм. дурны як бот;

znaleźć się w ~iej sytuacji разм. апынуцца ў прыкрай сітуацыі;

~iego robota — дурная справа;

z ~iego powodu — праз глупства; з-за дробязі;

nie ma ~ich — няма дурных; знайшлі дурня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дурны́, ‑а́я, ‑о́е.

1. Разумова абмежаваны, тупы; неразумны. Дурная галава. □ Жылі тры браты: два разумныя, а трэці — дурны. Якімовіч. // Наіўны, неспрактыкаваны, нездагадлівы. Лявон важна сказаў: — Дурныя вы, могілкі — самае бяспечнае месца. Асіпенка. // Які выражае разумовую абмежаванасць, сведчыць аб дурасці. — Калі сустрэнеш папа на дарозе — не к дабру, — кажуць людзі. Міхалка плюе, нібы верыць у гэты дурны забабон. Бядуля. // Выпадковы, беспадстаўны. Дурны смех.

2. у знач. наз. дурны́, ‑о́га, м. Тое, што і дурань. Дурному закон не пісан. Прыказка.

3. Варты асуджэння; дрэнны, непрыемны. [Караневіч:] Была адна дурная гісторыя, пра якую мне не хочацца гаварыць. Крапіва. — Я гэта табе кажу для таго, каб ты зразумела мяне і не дакарала за мой дурны і недаравальны ўчынак. Лобан. / у знач. наз. дурно́е, ‑о́га, н. Дурное лезе ў галаву.

4. Цяжкі, благі. Нешта садніла сэрца ў Ганны, настрой дурны навяваўся на яе. Нікановіч.

•••

Дурны як бот; дурны як баран — пра разумова адсталага чалавека.

Дурным голасам гл. голас.

З дурнога розуму гл. розум.

Няма дурных! гл. няма.

Як на маю дурную галаву (мой дурны розум) гл. галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глу́пый дурны́, неразу́мны; (бессмысленный) бязглу́зды; (нелепый) недарэ́чны;

◊

глуп как про́бка (осёл) дурны́ як пень (як бот, як бара́н);

прики́дываться глу́пым прыкі́двацца дурны́м, прыду́рвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́тпрыск

1. бот. ато́жылак, -лка м.; (побег) па́растак, -тка м.;

2. перен. ато́жылак, -лка м.; (потомок) нашча́дак, -дка м.; презр. вы́пладак, -дка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санда́л

1. бот. санда́л, род. санда́ла и (о древесине и собир.) санда́лу м.;

2. техн. санда́л, -лу м.;

3. хим. санда́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

це́рці несов.

1. в разн. знач. тере́ть;

ц. шчаку́ — тере́ть щёку;

бот трэ нагу́ — сапо́г трёт но́гу;

ц. тыту́нь — тере́ть таба́к;

2. (лён, коноплю) мять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́пка в разн. знач. ла́пка, -кі ж.;

коша́чья ла́пка бот. ага́ткі, -так, ед. ага́тка, -кі ж.;

◊

ходи́ть на за́дних ла́пках хадзі́ць на за́дніх ла́пках.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́чка​II ж.;

1. анат. мо́чка, -кі ж.;

2. бот. валасні́к, -ка́ м.;

корнева́я мо́чка каранёвы валасні́к;

3. (петля в упряжи) пяце́лька, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)