Verbum

прахарчава́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́й; -чава́ны; зак., каго (што).

Пракарміць.

|| незак. прахарчо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прахарчо́ўванне, -я, н.

про́цьма, -ы, ж.

1. Бездань, прорва (у 1 знач.; уст.).

2. перан., каго-чаго. Вялікае мноства, безліч.

П. народу.

пэ́цнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; зак. (разм.).

1. гл. пэцкаць.

2. каго (што), па чым. Ударыць.

П. па твары.

пяле́гаваць, -гую, -гуеш, -гуе; -гуй; -гаваны; незак., каго-што (разм.).

Песціць, любоўна даглядаць.

П. дзіця.

|| наз. пяле́гаванне, -я, н.

раз’ю́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго (што).

Давесці да ярасці, шаленства.

Р. звера.

|| незак. раз’ю́шваць, -аю, -аеш, -ае.

растармасі́ць, -машу́, -мо́сіш, -мо́сіць; -мо́шаны; зак., каго (што) (разм.).

1. Тармосячы, разбудзіць, раскатурхаць.

2. перан. Прымусіць дзейнічаць, разварушыць, расшавяліць.

расчарава́нне, -я, н.

Пачуццё, стан незадаволенасці, выкліканы няздзейсненымі спадзяваннямі, надзеямі, марамі; страта веры ў каго-, што-н.

Глыбокае р.

скаро́міць, -млю, -міш, -міць; незак., каго-што (разм.).

Карміць скаромнай ежай у посныя дні.

|| зак. аскаро́міць, -млю, -міш, -міць.

склясці́, скляну́, скляне́ш, скляне́; склянём, скляняце́, скляну́ць; скляў, -ляла́, -ло́; скляні́; зак., каго-што.

Падвергнуць праклёну, праклясці.

С. чалавека.

тыра́нстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак. (разм.).

Прыгнятаць, мучыць каго-н., быць тыранам (у 3 знач.).

Т. у сям’і.