дыскваліфіка́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Аб’яўленне каго‑н. няздольным або непрыгодным для пэўнай работы, спецыяльнасці; пазбаўленне кваліфікацыі. // Страта кваліфікацыі, умення выконваць пэўную работу. // Пазбаўленне спартсмена або каманды права ўдзельнічаць у спартыўных спаборніцтвах за парушэнне правіл спартыўнай этыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферма́та, ‑ы, ДМ ‑маце, ж.

У музыцы — знак, які абазначае павелічэнне працягласці гуку або паўзы ў залежнасці ад характару твора, намераў і густу выканаўцы. // Павелічэнне гуку або паўзы пры выкананні, у адпаведнасці з такім знакам.

[Іт. fermata.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

black1 [blæk] n.

1. чо́рны ко́лер; чарната́, чэрнь

2. цемнаску́ры; цемнаску́рая

3. чо́рная во́пратка, жало́ба

be in the black ве́сці спра́ву з прыбы́ткам;

black and white чо́рна-бе́лы (пра фільм, фатаграфію);

(in) black and white : He sees everything in black and white. Ён бачыць усё або чорным або белым.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

КУЛО́Н

(франц. coulant),

жаночае ўпрыгожанне з каштоўных камянёў, металаў або інш. матэрыялу, якое носіцца на ланцужку на шыі.

т. 9, с. 8

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЛА́НКІ,

бланкаванне, 1) абарончая сценка баявой галерэі з байніцамі для стральбы.

2) Зубчатае завяршэнне мураванай вежы або сцяны.

т. 3, с. 187

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЕНЕЦЫЯ́НСКАЯ РЭСПУ́БЛІКА,

італьянская арыстакратычная рэспубліка ў канцы 7 або пач. 8 — канцы 18 ст. Гл. ў арт. Венецыя.

т. 4, с. 86

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВО́ДНАЯ ЭРО́ЗІЯ,

размыў або змыў цякучай вадой горных парод і глеб, гл. ў арт. Эрозія і Эрозія глебы.

т. 4, с. 252

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

auf=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) рух уверх: uftauchen усплыва́ць

2) адчыненне або раз’яднанне чаго-н.: ufmachen адчыня́ць

3) на нагрувашчванне чаго-н.: ufhäufen нагрува́шчваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

frtfahren

*

1.

vi

1) (s) выязджа́ць; выпраўля́цца

2) (h) праця́гваць (mit D або zu + inf)

sie fuhr fort zu winen — яна́ праця́гвала пла́каць

2.

vt адво́зіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бязры́б’е, ‑я, н.

Адсутнасць або недахоп рыбы. На бязрыб’і і рак — рыба. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)