прыці́хлы, -ая, -ае.
1. Які перастаў падаваць гукі, ствараць шум; сцішаны; прыглушаны.
Прыціхлая вячэрняя вёска.
Прыціхлая гаворка.
2. Які перастаў рухацца, заціх, паслабеў у сіле свайго праяўлення.
Прыціхлыя дзеці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шыпу́чы, -ая, -ае.
1. Які ўтварае шыпенне.
Шыпучая змяя.
2. Які пеніцца і злёгку шыпіць ад выдзялення вуглякіслага газу (пра напіткі).
Шыпучыя віны (штучна газіраваныя).
|| наз. шыпу́часць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эмацыяна́льны, -ая, -ае.
1. гл. эмоцыя.
2. Які выражае эмоцыі, насычаны, выкліканы імі.
Эмацыянальная размова.
3. Здольны жыва рэагаваць, які лёгка паддаецца эмоцыям.
Эмацыянальная асоба.
|| наз. эмацыяна́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
юрыды́чны, -ая, -ае.
1. Які мае адносіны да права¹ (у 1 знач.), прававы.
Ю. доказ.
Юрыдычная тэрміналогія.
Юрыдычная кансультацыя.
Юрыдычная асоба.
2. Які адносіцца да работы юрыста.
Юрыдычная практыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ланцуго́вы, -ая, -ае.
1. 3 ланцугамі, на ланцугах; які дзейнічае з дапамогай ланцугоў (у 1 знач.).
Ланцуговая перадача.
2. Які ідзе адзін за адным падобна звёнам ланцуга.
Ланцуговая рэакцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
меланхалі́чны, -ая, -ае.
1. гл. меланхолія.
2. Схільны да меланхоліі, які выражае меланхолію.
М. характар.
3. Пра тэмперамент: які характарызуецца прыгнечаным станам, слабымі валявымі працэсамі.
|| наз. меланхалі́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спрацава́ны, -ая, -ае (спец.).
1. Які стаў непрыгодны ў працэсе працяглай работы; зношаны.
2. Які страціў сілы, здароўе ад непамернай работы; змарнелы, змучаны; стомлены, натруджаны.
|| наз. спрацава́насць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тава́рны, -ая, -ае.
1. гл. тавар.
2. Які мае адносіны да перавозкі тавараў.
Т. цягнік.
Таварная станцыя.
3. Які з’яўляецца таварам (звычайна аб прадуктах сельскай гаспадаркі; спец.).
Таварнае збожжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подходя́щий
1. прич. які́ (што) падыхо́дзіць; які́ (што) надыхо́дзіць;
2. прил. падыхо́дзячы; (пригодный) прыда́тны; (удобный) зру́чны; (соответствующий) адпаве́дны; (неплохой) нядрэ́нны; (сносный) ніштава́ты; (хороший) до́бры;
подходя́щее помеще́ние прыда́тнае памяшка́нне;
подходя́щий моме́нт зру́чны мо́мант;
э́то де́ло подходя́щее разг. гэ́та спра́ва нядрэ́нная;
в подходя́щей компа́нии у адпаве́днай (у до́брай) кампа́ніі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
калю́чы, -ая, -ае.
1. Які мае калючкі, з калючкамі.
К. дрот.
Калючая ружа.
2. Які колецца, робіць уколы.
Калючая барада.
К. ржэўнік.
3. перан. Са злой насмешкай, нядобры.
Калючае слова.
К. позірк.
4. перан. Які непрыхільна, недаверліва ставіцца да ўсяго; нелюдзімы, злосны (пра чалавека).
|| наз. калю́часць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)