нарцы́с, ‑а, м.

Шматгадовая травяністая цыбульная расліна сямейства амарылісавых з белымі або жоўтымі кветкамі.

[Грэч. Narkissos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натуралізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

Прыняць (прынімаць) грамадзянства або падданства чужой краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які адхіляецца ад вертыкальнага або гарызантальнага становішча. Нахільны пласт. Нахільная шахта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неалагі́зм, ‑у, м.

Словы або выразы, якія з’яўляюцца ў мове для абазначэння новых паняццяў.

[Ад грэч. neos — новы і lógos — слова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некро́з, ‑а, м.

Спец. Амярцвенне групы клетак, органа або яго часткі ў жывым арганізме.

[Грэч. nékrōsis — амярцвенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непланаме́рны, ‑ая, ‑ае.

Які ажыццяўляецца або адбываецца не ў адпаведнасці з планам. Непланамерныя заняткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабува́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Абуць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадкупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Разм. Адкупіць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паве́шаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Павесіць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падажыва́ць, ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Разм. Дажыць да нейкага ўзросту або тэрміну — пра многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)