Verbum

дзеравя́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).

1. Кавалак дрэва, драўляны брусок.

2. Штучная драўляная нага.

З вайны ў яго замест нагі д.

3. звычайна мн. Абутак на драўлянай падэшве.

Скінуў дзеравяшкі пад лаўку.

буртава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак., што.

Закладваць бульбу, агародніну, сілас і пад. на захоўванне ў бурты.

Б. бульбу.

|| зак. забуртава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. буртава́нне, -я, н. і бурто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж.

бух, выкл.

1. Ужыв. для абазначэння глухога адрывістага гуку пры ўдары, стрэле і пад.

Прыцэліўся — бух!

2. у знач. вык. Ужыв. ў значэнні дзеясловаў бухнуць², бухнуцца і бухаць (разм.).

Разбегся і бух у раку.

Бух аб падлогу.

аку́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Раздзел фізікі, які вывучае гукавыя з’явы.

2. Чутнасць гукаў (музыкі, гутаркі і пад.) у якім-н. памяшканні, абумоўленая формай і матэрыялам гэтага памяшкання.

А. тэатральнай залы.

|| прым. акусты́чны, -ая, -ае.

апера́цыя¹, -і, мн. -і, -цый, ж.

Хірургічная лячэбная дапамога, механічнае ўздзеянне на тканкі і органы цела (ускрыццё, выдаленне, перасадка і пад.) з мэтай лячэння.

А. на сэрцы.

|| прым. аперацы́йны, -ая, -ае.

Аперацыйнае аддзяленне (у бальніцы). Аперацыйнае ўмяшанне.

аблі́пнуць, -ну, -неш, -не; -лі́п, -пла; -ні́; зак.

1. Пакрыцца з усіх бакоў чым-н. ліпкім.

Калёсы абліплі глінай.

2. Шчыльна прыстаць, прыліпнуць на чым-н.

Пад дажджом сукенка абліпла на целе.

|| незак. абліпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

абва́л, -у, м.

1. Падзенне будынка і пад. або часткі якой-н. вялікай масы.

А. сцяны.

А. на шахце.

2. Снежная лавіна або абломкі скал, камяні, якія абрушваюцца з гор.

А. у гарах.

|| прым. абва́льны, -ая, -ае.

пакры́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Чахол з тоўстай гумы, які нацягваецца на камеру веласіпеда, аўтамашыны і пад., а таксама скураны чахол, які нацягваецца на гумавую камеру мяча.

Гумавая п.

|| прым. пакры́шачны, -ая, -ае.

пало́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Незамерзлае або ўжо расталае месца на ледзяной паверхні ракі, возера.

Конь праваліўся ў палонку.

2. Адтуліна, прасечаная ў лёдзе ракі, возера і пад.

Лавіць рыбу ў палонцы.

перацярпе́ць, -цярплю́, -це́рпіш, -це́рпіць; -цярпі́; зак.

1. што. Перанесці; выцерпець многае; церпячы, пераадолець што-н.

П. усе нягоды.

П. спакусу.

2. чаго і без дап. Зазнаць шмат пакут, гора і пад.

Колькі ён перацярпеў за свой век!