Пло́ўкі *пра сала, якое выдзяляе шмат тлушчу’ (чач., ЛА, 4). Да плсівіць2, плаўкі4 (гл.). Мену а > о Карскі (1, 98) тлумачыць лабіялізацыяй а пераду.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

few [fju:] n. adj.

1. няшма́т, нямно́га, ма́ла, ма́ла хто;

We saw few children there. Мы бачылі там мала дзяцей.

2. : a few не́калькі;

in a few days праз не́калькі дзён;

quite a few даво́лі шмат/мно́га;

Quite a few of them spoke English. Даволі шмат хто з іх ведаў англійскую мову.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Но́на ’многа, шмат’ — «дзіцячае» слова (Клім.). Утворана шляхам спрашчэння зыходнага слова (м)но(го) і падваення складоў, параўн. нёню ’не хачу’ (гл.), славен. nȏna ’баба’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перакалаці́ць (пэрэколоты́ты) ’шмат разоў узараць (пра поле)’ (Выг.). Фармальна ўзыходзіць да пера- і калаці́ць (гл.), аднак у апошнім значэнне ’араць’ адсутнічае. Магчыма, збліжанае з мяшаць ’пераворваць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

galore

[gəˈlɔr]

1.

adv.

удо́сыць, у даста́тку, у вялі́кай ко́лькасьці, шмат

There is fruit galore — Вялі́кі ўраджа́й садавіны́

2.

adj.

шматлі́кі

problems galore — шматлікія прабле́мы, шмат прабле́маў

3.

n.

даста́так -ку m., бага́цьце n.; вялі́кая ко́лькасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

acquaintanceship

[əˈkweɪntənsʃɪp]

n.

знаёмства, ве́даньне n.

Their acquaintanceship lasted many years — Іхнае знаёмства трыва́ла шмат гадо́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

acres

pl.

а) абша́ры, зяме́льная со́бскасьць

б) informal вялі́кая ко́лькасьць

acres of money — шмат гро́шай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

extensive

[ɪkˈstensɪv]

adj.

1) вялі́кі; вялі́зны; шыро́кі; прасто́рны; далёкася́жны

2) бага́ты на вы́нікі; які́ шмат ахапля́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

get about

а) шмат хадзі́ць або́ е́зьдзіць

б) станаві́цца шыро́ка вядо́мым; пашыра́цца, разыхо́дзіцца (пра ве́стку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

бязво́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Пазбаўлены вады, вільгаці. На шмат кіламетраў цягнуліся бязводныя, высушаныя гарачым ліпеньскім сонцам палі. Шамякін.

2. Які не мае ў сваім саставе вады, вільгаці. Бязводная серная кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)