пастэрыза́цыя, ‑і, ж.

Знішчэнне шкодных мікраарганізмаў у вадкасцях шляхам награвання да тэмпературы не вышэйшай, чым 100°. Пастэрызацыя малака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасцяко́м, прысл.

Разм. Па прамой лініі, самым кароткім шляхам. Граніца... Праз палі і кручы Лягла граніца прасцяком. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаса́дачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які асядае натуральным шляхам, сам сабой. Самасадачная соль.

2. Які ўтрымлівае самасадку. Самасадачнае возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотагравю́ра, ‑ы, ж.

Рэпрадукцыя карціны ці фотаздымка, атрыманая шляхам друкавання з металічнай або пластмасавай пласцінкі, апрацаванай фотахімічным спосабам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электракардыягра́фія, ‑і, ж.

Метад даследавання фізіялагічных уласцівасцей сэрца шляхам графічнай рэгістрацыі электрычных імпульсаў, якія ўзнікаюць у сардэчнай мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

evolve

[ɪˈvɑ:lv]

v.i.

1) паступо́ва разьвіва́цца, выпрацо́ўвацца

2) Biol. разьвіва́цца шля́хам эвалю́цыі, эвалюцыянава́ць

3) выдзяля́ць, вылуча́ць (га́зы, цяпло́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

экспедицио́нный в разн. знач. экспедыцы́йны;

экспедицио́нный ко́рпус экспедыцы́йны ко́рпус;

экспедицио́нные войска́ экспедыцы́йныя во́йскі;

экспедицио́нная пое́здка экспедыцы́йная пае́здка;

обсле́довать экспедицио́нным путём абсле́даваць экспедыцы́йным шля́хам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

загартава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Атрымаць большую цвёрдасць шляхам загартоўкі.

Сталь загартавалася.

2. перан. Стаць фізічна і маральна стойкім.

Здароўе загартавалася.

Армія загартавалася ў баях.

|| незак. загарто́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зада́ча, -ы, мн. -ы, -да́ч, ж.

1. Тое, што патрабуе вырашэння.

Паставіць перад сабой задачу.

Выканаць задачу.

Баявая з.

Першачарговая з.

2. Практыкаванне, якое выконваецца, рашаецца шляхам разумовых заключэнняў, вылічэння і пад.

Рашыць задачу.

Арыфметычная з.

Шахматная з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спаражні́цца, -ражню́ся, -ро́жнішся, -ро́жніцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць парожнім, пустым.

Пасуда спаражнілася.

2. Выдаліць з арганізма рэшткі ператраўленай ежы (разм.).

3. Пазбавіцца ад цяжарнасці шляхам выдалення плода (разм.).

|| незак. спаражня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)