niewłaściwie

не так, як трэба; неналежна; не належным чынам; недарэчы; не да месца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

umrzeć

зак. памерці; сканаць;

umrzeć śmiercą naturalną іран. памерці (сканаць; завяршыцца) натуральным чынам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

deseń

м. узор; малюнак; расфарбоўка;

w ten deseń жарг. такім чынам; такім макарам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

никако́й нія́кі;

никаки́м о́бразом нія́кім чы́нам;

никако́й возмо́жности нія́кай магчы́масці (мажлі́васці);

◊

и никаки́х і ўсё (тут);

и никаки́х гвозде́й і ўсё, і ко́нчана.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БЕДУІ́НЫ

(араб.),

качавыя арабы-жывёлаводы (гал. чынам вярблюдагадоўцы) Аравійскага п-ва і Паўн. Афрыкі. У еўрап. л-ры бедуінамі называюць таксама паўкачавых арабаў, якія сумяшчаюць жывёлагадоўлю з земляробствам. У грамадскім ладзе бедуінаў суіснуюць рысы рода-племянной арганізацыі і патрыярхальна-феад. Адносін.

т. 2, с. 371

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

алексікалі́зм

(ад а- + гр. leksikon = слоўнік)

род афазіі, якая праяўляецца ў семантычна-лексічных парушэннях мовы хворага, галоўным чынам у няздольнасці правільна называць прадметы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лу́сачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Памянш. да луска.

2. Разм. Асобная пласцінка лускі. Лусачка сасновай кары. Лусачка пупышкі.

3. Мікраскапічная хіцінавая пласцінка на целе некаторых членістаногіх жывёлін (галоўным чынам насякомых).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мака́рам у выразе такім макарам, любым макарам і г. д. ’спосабам’ (ТСБМ). Запазычана з рус. таким макаром ’такім чынам, спосабам’. Далей няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце; незак.

1. Незак. да пада́ць.

2. Прыгатаваўшы пэўным чынам, прыносіць, ставіць на стол (пра страву). Падаваць рыбу пад соусам.

•••

Падаваць надзеі — выяўляць якія‑н. задаткі, праяўляць здольнасці да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счыні́ць, счыню, счыніш, счыніць; зак., што.

1. Зачыніць (пра створкавыя прадметы). Счыніць вароты.

2. Спец. Сумясціць два прадметы, стаўшы такім чынам, каб яны аказаліся на адной лініі з вокам назіральніка і ўтварылі створ (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)