суро́вы, -ая, -ае.

1. Якому не ўласціва паблажлівасць да сябе і іншых; цвёрды, ненахісны; уласцівы такому чалавеку.

С. камандзір.

С. характар.

2. Які не дапускае ніякіх паслабленняў; вельмі строгі; бязлітасны, жорсткі.

Суровая дысцыпліна.

Суровыя меры.

3. Вельмі цяжкі, поўны выпрабаванняў, невыносны.

Суровыя дні вайны.

4. Неспрыяльны для жыцця, халодны.

С. клімат.

Суровая зіма.

|| наз. суро́васць, -і, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Sisyphean

[sɪsɪˈfi:ən]

adj.

1) Сызы́фаў (пра́ца)

2) Figur. дарэ́мны, ма́рны, бескары́сны; цяжкі́ і бяско́нцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dismal

[ˈdɪzməl]

adj.

1) цёмны, пану́ры

2) су́мны, прыгне́чаны; няшча́сны

3) змро́чны, цяжкі́; прыгнята́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dolorous

[ˈdoʊlərəs]

adj.

1) су́мны; жало́бны; журбо́тны, засму́чаны

2) цяжкі́, паку́тлівы (пра боль); балю́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fusty

[ˈfʌsti]

adj.

1) за́тхлы; цьвілы́, заплясьне́лы; цяжкі́ (пра паве́тра)

2) старамо́дны; застарэ́лы, адста́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

змро́чны

1. (цёмны) dúnkel;

змро́чнае памяшка́нне ein dúnkler Raum;

змро́чнае надво́р’е trübes Wétter;

2. (пануры) fínster;

3. перан. (цяжкі, беспрасветны) hóffnungslos

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

іры́дый

(н.-лац. iridium, ад гр. iris, -idos = радуга)

рэдкі ў прыродзе хімічны элемент, цяжкі тугаплаўкі метал шаравата-белага колеру, блізкі да плаціны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

strenuous

[ˈstrenjuəs]

adj.

1) напру́жаны, цяжкі́

We had a strenuous day moving into our new home — Мы ме́лі цяжкі́ дзень, калі́ перабіра́ліся ў но́вы дом

2) энэргі́чны; стара́нны

a strenuous worker — стара́нны рабо́тнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лапцю́жны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Бедны, адсталы. Браткі-таварышы! У машынным гудзе Не будзе Беларусь Лапцюжнаю стаяць. Хведаровіч. // Цяжкі, жабрацкі (пра лёс, долю і г. д.). Лапцюжная доля. □ Дзед заплятае аборы, Лёс свой лапцюжны кляне. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Га́мар 1, пра ’вялікі і цяжкі прадмет’ (Сцяц. Словаўтв.). Спачатку, мусіць, ’вялікі молат, молат’. Параўн. укр. дыял. (зах.) га́мер ’(вялікі) молат’. Запазычанне з ням. Hammer ’молат’, Параўн. Рудніцкі, 555.

Га́мар 2 ’верхняя ручка ў падоўжнай піле’. Гл. га́мары.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)