belíefern

vt (mit D) забяспе́чваць (чым-н.); пастаўля́ць

j-n mit Wáren ~ — пастаўля́ць каму-н. тава́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бандэро́ль

(фр. banderole)

1) невялікае паштовае адпраўленне (кнігі, газеты, часопісы і інш.) у папяровай абгортцы;

2) ярлык на тавары, які сведчыць, што пошлінныя зборы за гэты тавар заплачаны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

atrakcyjny

atrakcyjn|y

атракцыйны; захапляльны, прыцягальны, прывабны;

~e towary — атракцыйныя (ходкія) тавары;

atrakcyjny wygląd — прывабны выгляд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

underwrite

[,ʌndərˈraɪt]

v., wrote, -written, -writing

1) страхава́ць (маёмасьць, бага́ж)

2) прыма́ць у страхо́ўку (вадапла́вы, тава́ры)

3) падпі́сваць (-ца) (пад дакумэ́нтам)

4) абавяза́цца фінансава́ць што-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пастаўля́ць камерц líefern vt, ánliefern vt;

пастаўля́ць тава́ры каму-н an j-n [j-m] Wáren líefern, j-n mit Wáren belíefern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разве́зці

1. (даставіць у розныя месцы) hínfahren* vt (каго-н); zústellen vt (тавары);

2. безас разм:

даро́гу разве́зла der Weg ist schlámmig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гандлява́ць

(польск. handlować, ад ням. handeln)

1) весці гандаль, прадаваць і купляць тавары;

2) займацца гандлем як прафесіяй;

3) перан. паступацца чым-н. высакародным дзеля нажывы (напр. г. сумленнем).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

раскла́сці, -кладу́, -кладзе́ш, -кладзе́; -кладзём, -кладзяце́, -кладу́ць; -кладзі́; -кла́дзены; зак., што.

1. Размясціць па розных месцах у пэўным парадку.

Р. тавары.

Р. яблыкі па кішэнях.

2. Палажыць, расправіўшы або разгарнуўшы.

Р. карту.

3. Размеркаваць паміж кім-н.

Р. растрачаную суму на траіх.

4. Склаўшы гаручы матэрыял, запаліць.

Р. вогнішча.

|| незак. расклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і раскла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расклада́нне, -я, і н., раскла́дванне, -я, н., раскла́д, -у, М -дзе, м. і раскла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марадзёр, ‑а, м.

1. Той, хто грабіць забітых і раненых на полі бою і займаецца грабяжом насельніцтва ў час вайны. Каб ноч віднейшая была, Ноч на чужой зямлі, Шміт марадзёрам загадаў Будынкі падпаліць. Танк. Па дарозе ехалі фурманкі.., нагружаныя нарабаваным дабром... — Траха не будзе, калі аднаго марадзёра мы затрымаем, — рашыў Мікола. Новікаў.

2. перан. Разм. Спекулянт, які прадае тавары па вельмі высокай цане.

[Фр. maraudeur — грабежнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этыке́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Наклейка, ярлык на чым‑н. (тавары, упакоўцы і пад.) з абазначэннем назвы тавару, цаны, сорту і інш. Усцім ласа глядзеў на Андрэя, які ўзяў з Усцімавых рук пляшку і ўголас прачытаў на этыкетцы: «Каньяк». Сабаленка. На карабку.. [Валік] убачыў незнаёмую этыкетку: на зялёным полі белы кружок, а ў гм нейкі малюнак. Жычка.

[Фр. étiquette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)