Méldeamt

n -(e)s, -ämter

1) бюро́ прапі́скі

2) міжгаро́дняя тэлефо́нная ста́нцыя

3) вайск. прызыўны́ ўча́стак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

nadawczy

nadawcz|y

1. перадатачны, трансляцыйны;

aparat ~y — перадатчык;

stacja ~a — трансляцыйная станцыя;

2. гіст. дароўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

о́пытный

1. (о человеке) во́пытны, спрактыкава́ны;

2. (относящийся к опытам) дасле́дчы, до́следны;

о́пытная сельскохозя́йственная ста́нция до́следная сельскагаспада́рчая ста́нцыя;

о́пытное живо́тное до́следная жывёла;

о́пытное по́ле до́следнае по́ле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

кало́на, -ы, мн. -ы, -ло́н, ж.

1. Частка архітэктурнага збудавання ў выглядзе высокага слупа, якая служыць апорай франтонаў, унутраных частак будынка або ў якасці манумента.

Станцыя метро з калонамі.

Трыумфальная к.

2. Пра людзей, прадметы, якія размешчаны або рухаюцца адно за адным на пэўнай дыстанцыі.

Паходная к.

Трактарная к.

◊

Пятая калона (кніжн., неадабр.) — пра арганізаванае здрадніцтва ўнутры краіны (першапачаткова — аб контррэвалюцыйнай групе, якая дзейнічала ў тыле Іспанскай рэспублікі ў 1936—1939 гг.).

|| памянш. кало́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. кало́нны, -ая, -ае (да 1 і спец. да 2 знач.).

Калонная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

końcowy

końcow|y

1. канцавы; апошні;

stacja ~a — канцавая станцыя;

2. канчатковы, заключны;

przemówienie ~e — заключнае слова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абаро́тны в разн. знач. оборо́тный;

~ная ста́нцыя — ж.-д. оборо́тная ста́нция;

~ныя фо́нды — фин. оборо́тные фо́нды;

~ная ве́дамасць — бухг. оборо́тная ве́домость;

а. капіта́л — оборо́тный капита́л;

~ныя сро́дкі — оборо́тные сре́дства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

exchange

[ɪksˈtʃeɪndʒ]

1.

v.t.

1) мяня́ць

2) выме́ньваць (валю́ту, тава́р); разьме́ньваць (гро́шы на драбне́йшыя)

3) мяня́цца (ме́сцамі), абме́ньвацца (ду́мкамі, но́тамі, ліста́мі)

4) абме́ньваць

to exchange shoes — абмяні́ць чараві́кі

5) абме́ньваць (пало́нных)

2.

n.

1) заме́на f., абме́н -у m.; ме́на f. (тава́раў, пало́нных, ду́мак)

exchange of goods — тавараабме́н -у m.

in exchange for — узаме́н за

2) бі́ржа f.

stock exchange — фіна́нсавая бі́ржа

3) цэнтра́льная ста́нцыя

a telephone exchange — цэнтра́льная тэлефо́нная ста́нцыя

•

- the rate of exchange

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

terminal

[ˈtɜ:rmɪnəl]

1.

adj.

1) канцавы́

2) канча́льны

terminal illness — невыле́чная хваро́ба

3) паграні́чны

2.

n.

1) кане́ц -ца́ m., канчатко́вая ча́стка

2) канцава́я ста́нцыя (чыгу́начная, аўто́бусная)

3) тэрміна́л -а m.

4) Electr. кле́ма f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

maszynowy

машынны, машынавы;

ośrodek maszynowy — машынна-трактарная станцыя;

karabin (pistolet) maszynowy — кулямёт (аўтамат);

papier maszynowy — папера для друкавальнай машынкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лу́гавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лугу ​2.

лугавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да лугу ​1. Лугавыя глебы. □ Эх, прасторы лугавыя, Пакланіцеся касцам. Парахневіч. // Які расце і жыве на лузе. Лугавы матыль. □ Ледзь улоўны пах лугавых красак і траў далятаў адтуль з зарэчных прастораў. Лынькоў. // Які знаходзіцца, размешчаны на лузе. Лугавая дарога.

2. Звязаны з выкарыстаннем ці вывучэннем лугоў. Лугавая гаспадарка. Лугавая доследная станцыя. // Прызначаны для работы на лузе. Лугавая веялка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)