апруцяне́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Застылы, скарчанелы (пра труп, часткі мёртвага цела).
2. Які страціў адчувальнасць; анямелы, адубелы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апруцяне́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Застылы, скарчанелы (пра труп, часткі мёртвага цела).
2. Які страціў адчувальнасць; анямелы, адубелы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перакалыха́ць, ‑лышу, ‑лышаш, ‑лыша;
Пакалыхаць усіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
макро́цце, ‑я,
1. Тое, што і макрата.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вышыва́нка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарэ́злівасць, ‑і,
Уласцівасць гарэзлівага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адцясні́ць, ‑цясню, ‑цясніш, ‑цясніць; ‑цяснім, ‑цесніце;
Націскаючы, адапхнуць, адсунуць ад чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́легчы, ‑лежа;
Прыпасці сцяблом да зямлі; палегчы (пра збажыну, травы).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́снавацца, ‑снуецца;
Вырысавацца, акрэсліцца (пра думку, погляд і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хадункі́, ‑оў;
Прыстасаванне са злучаных між сабой слупкоў (звычайна на колцах) для дзіцяці, якое вучыцца хадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыслепава́ты, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)