стан⁵, -у, м.

1. Становішча, у якім хто-н. знаходзіцца.

С. адукацыі.

С. рэчаў.

С. здароўя (фізічнае самаадчуванне).

2. Від, характар размяшчэння, узаемадзеяння і руху часцінак рэчыва.

Аморфны с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́шчалачыцца, ‑чыцца; зак.

Спец. Вылучыцца з цвёрдага рэчыва, масы, растварыўшыся ў вадкасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гудро́н, ‑у, м.

Чорнае смалістае рэчыва — астатак, які атрымліваецца пры перагонцы нафты.

[Фр. goudron.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біягеасфе́ра, ‑ы, ж.

Абалонка зямнога шара, у якой сканцэнтравана жывое рэчыва планеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бактэрыяфа́г, ‑у, м.

Прыроднае рэчыва, здольнае разбураць і паглынаць мікраарганізмы (пераважна бактэрыі).

[Ад слова бактэрыя і грэч. phagos — пажыральнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абясцу́крыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Спец. Пазбавіць цукру якое‑н. рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каплепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на каплю (у 1 знач.). Каплепадобная будова рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мале́кула, ‑ы, ж.

Найменшая частачка рэчыва, якая захоўвае яго асноўныя хімічныя ўласцівасці.

[Фр. molécule ад лац. moles — маса.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мето́л, ‑у, м.

Спец. Крышталічнае рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў фатаграфіі як праявіцель.

[Фр. métol.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратапла́зма, ‑ы, ж.

Рэчыва, якое з’яўляецца асновай клеткі жывёльнага і расліннага арганізма.

[Ад грэч. prōtos — першы і plásma — нешта вылепленае, утворанае лепкай.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)